acuens
Latin
Etymology
Present participle of acuō
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | acuēns | acuēns | acuentēs | acuentia | |
Genitive | acuentis | acuentis | acuentium | acuentium | |
Dative | acuentī | acuentī | acuentibus | acuentibus | |
Accusative | acuentem | acuēns | acuentēs, acuentīs | acuentia | |
Ablative | acuente, acuentī1 | acuente, acuentī1 | acuentibus | acuentibus | |
Vocative | acuēns | acuēns | acuentēs | acuentia |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.