achterkant

From achter (“behind”) +‎ kant (“side”).

• IPA^(key): /ˈɑxtərˌkɑnt/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: ach‧ter‧kant

achterkant m (plural achterkanten, diminutive achterkantje n)

1. The backside, rear-end of an object etc.

   Synonym: achterste

   Antonym: voorkant

2. The reverse of a roughly symmetrical object which has a distinct front

   Synonyms: achterzijde, keerzijde, rugzijde

   Antonyms: voorkant, voorzijde

• achteraan
• achterruit
• achtersteven
• achterwerk n