acefaliczny

Polish

Etymology

From acefalia +‎ -iczny. First attested in 1929.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /a.t͡sɛ.faˈlit͡ʂ.nɨ/
  • Rhymes: -it͡ʂnɨ
  • Syllabification: a‧ce‧fa‧licz‧ny

Adjective

acefaliczny (not comparable, no derived adverb)

  1. acephalous (having no head)
    Synonym: bezgłowy
  2. (social sciences, political science, sociology) acephalous (a system of society without centralised state authority, where power is welded amongst groups of community entities e.g)

Declension
Declension of acefaliczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative acefaliczny acefaliczna acefaliczne acefaliczni acefaliczne
genitive acefalicznego acefalicznej acefalicznego acefalicznych
dative acefalicznemu acefalicznej acefalicznemu acefalicznym
accusative acefalicznego acefaliczny acefaliczną acefaliczne acefalicznych acefaliczne
instrumental acefalicznym acefaliczną acefalicznym acefalicznymi
locative acefalicznym acefalicznej acefalicznym acefalicznych
nouns

References
  1. Trzaski, Everta i Michalskiego leksykon ilustrowany. [Z. 1].‎ (in Polish), 1929, page 33

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.