abuliczny

Polish

Etymology

From abulia +‎ -iczny. First attested in 1896.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /a.buˈlit͡ʂ.nɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -it͡ʂnɨ
  • Syllabification: a‧bu‧licz‧ny

Adjective

abuliczny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational, psychiatry) abulic (relating to, characterized by, or affected with abulia)

Declension
Declension of abuliczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative abuliczny abuliczna abuliczne abuliczni abuliczne
genitive abulicznego abulicznej abulicznego abulicznych
dative abulicznemu abulicznej abulicznemu abulicznym
accusative abulicznego abuliczny abuliczną abuliczne abulicznych abuliczne
instrumental abulicznym abuliczną abulicznym abulicznymi
locative abulicznym abulicznej abulicznym abulicznych
nouns

References
  1. Jules Dallemagne (1896) Człowiek zwyrodniały‎, page 565

Further reading
  • abuliczny in Polish dictionaries at PWN
  • abuliczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.