abominacyjny
Polish
Etymology
From abominacja + ny. First attested in 1868.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /a.bɔ.mi.naˈt͡sɨj.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨjnɨ
- Syllabification: a‧bo‧mi‧na‧cyj‧ny
Adjective
abominacyjny (not comparable, no derived adverb)
- (relational, literary) abhorrence, aversion, abomination (feeling of extreme disgust)
Declension
Declension of abominacyjny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | abominacyjny | abominacyjna | abominacyjne | abominacyjni | abominacyjne | |
| genitive | abominacyjnego | abominacyjnej | abominacyjnego | abominacyjnych | ||
| dative | abominacyjnemu | abominacyjnej | abominacyjnemu | abominacyjnym | ||
| accusative | abominacyjnego | abominacyjny | abominacyjną | abominacyjne | abominacyjnych | abominacyjne |
| instrumental | abominacyjnym | abominacyjną | abominacyjnym | abominacyjnymi | ||
| locative | abominacyjnym | abominacyjnej | abominacyjnym | abominacyjnych | ||
References
Further reading
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “abominacyjny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.