aankunnen
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːŋkʏnə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: aan‧kun‧nen
Verb
aankunnen
- (transitive) to be able to handle, to be able to take
- De duikboot kan de druk niet meer aan!
- The submarine can't handle the pressure anymore!
Inflection
Inflection of aankunnen (preterite-present, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aankunnen | |||
past singular | kon aan | |||
past participle | aangekund | |||
infinitive | aankunnen | |||
gerund | aankunnen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | kan aan | kon aan | aankan | aankon |
2nd person sing. (jij) | kunt aan, kan aan | kon aan | aankunt, aankan | aankon |
2nd person sing. (u) | kunt aan, kan aan | kon aan | aankunt, aankan | aankon |
2nd person sing. (gij) | kunt aan | kondt aan | aankunt | aankondt |
3rd person singular | kan aan | kon aan | aankan | aankon |
plural | kunnen aan | konden aan | aankunnen | aankonden |
subjunctive sing.1 | kunne aan | konde aan | aankunne | aankonde |
subjunctive plur.1 | kunnen aan | konden aan | aankunnen | aankonden |
imperative sing. | kan aan | |||
imperative plur.1 | kunt aan | |||
participles | aankunnend | aangekund | ||
1) Archaic. |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.