aanhebben
Dutch
Etymology
From Middle Dutch aenhebben; compare German anhaben. By surface analysis, aan + hebben.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːnˌɦɛbə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: aan‧heb‧ben
Verb
aanhebben
Inflection
| Inflection of aanhebben (weak, irregular, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanhebben | |||
| past singular | had aan | |||
| past participle | aangehad | |||
| infinitive | aanhebben | |||
| gerund | aanhebben n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | heb aan | had aan | aanheb | aanhad |
| 2nd person sing. (jij) | hebt aan | had aan | aanhebt | aanhad |
| 2nd person sing. (u) | hebt aan, heeft aan | had aan | aanhebt, aanheeft | aanhad |
| 2nd person sing. (gij) | hebt aan | hadt aan | aanhebt | aanhadt |
| 3rd person singular | heeft aan | had aan | aanheeft | aanhad |
| plural | hebben aan | hadden aan | aanhebben | aanhadden |
| subjunctive sing.1 | hebbe aan | hadde aan | aanhebbe | aanhadde |
| subjunctive plur.1 | hebben aan | hadden aan | aanhebben | aanhadden |
| imperative sing. | heb aan | |||
| imperative plur.1 | hebt aan | |||
| participles | aanhebbend | aangehad | ||
| 1) Archaic. | ||||
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.