Zbawiciel

See also: zbawiciel

Polish
Zbawiciel

Etymology

From zbawiciel.

Pronunciation
  • IPA(key): /zbaˈvi.t͡ɕɛl/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -it͡ɕɛl
  • Syllabification: Zba‧wi‧ciel
  • Homophone: zbawiciel

Proper noun

Zbawiciel m pers

  1. (biblical, Christianity, theology) Redeemer, Savior (Jesus Christ)
    Synonym: Odkupiciel

Declension
Declension of Zbawiciel
singular
nominative Zbawiciel
genitive Zbawiciela
dative Zbawicielowi
accusative Zbawiciela
instrumental Zbawicielem
locative Zbawicielu
vocative Zbawicielu

Further reading
  • Zbawiciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • Zbawiciel in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.