Volaterrae
Latin
Etymology
From Etruscan 𐌅𐌄𐌋𐌀𐌈𐌓𐌉 (velaθri).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /u̯o.laːˈter.rae̯/, [u̯ɔɫ̪äːˈt̪ɛrːäe̯]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /vo.laˈter.re/, [voläˈt̪ɛrːe]
Proper noun
Volāterrae f pl (genitive Volāterrārum); first declension
Declension
First-declension noun, with locative, plural only.
Case | Plural |
---|---|
Nominative | Volāterrae |
Genitive | Volāterrārum |
Dative | Volāterrīs |
Accusative | Volāterrās |
Ablative | Volāterrīs |
Vocative | Volāterrae |
Locative | Volāterrīs |
Derived terms
- Volāterrānus
References
- “Volaterrae”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.