Tarraconensis
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /tar.ra.koːˈnen.sis/, [t̪ärːäkoːˈnẽːs̠ɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /tar.ra.koˈnen.sis/, [t̪ärːäkoˈnɛnsis]
Adjective
Tarracōnēnsis (neuter Tarracōnēnse); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | Tarracōnēnsis | Tarracōnēnse | Tarracōnēnsēs | Tarracōnēnsia | |
Genitive | Tarracōnēnsis | Tarracōnēnsium | |||
Dative | Tarracōnēnsī | Tarracōnēnsibus | |||
Accusative | Tarracōnēnsem | Tarracōnēnse | Tarracōnēnsēs Tarracōnēnsīs |
Tarracōnēnsia | |
Ablative | Tarracōnēnsī | Tarracōnēnsibus | |||
Vocative | Tarracōnēnsis | Tarracōnēnse | Tarracōnēnsēs | Tarracōnēnsia |
Derived terms
Descendants
- Catalan: tarraconense
- Spanish: tarraconense
References
- “Tarrăco”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Tarrăco in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.