Taciteus
Latin
Adjective
Taciteus (feminine Tacitea, neuter Taciteum); first/second declension
- Of or related to (Publius Cornelius) Tacitus.
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | Taciteus | Tacitea | Taciteum | Taciteī | Taciteae | Tacitea | |
Genitive | Taciteī | Taciteae | Taciteī | Taciteōrum | Taciteārum | Taciteōrum | |
Dative | Taciteō | Taciteae | Taciteō | Taciteīs | Taciteīs | Taciteīs | |
Accusative | Taciteum | Taciteam | Taciteum | Taciteōs | Taciteās | Tacitea | |
Ablative | Taciteō | Taciteā | Taciteō | Taciteīs | Taciteīs | Taciteīs | |
Vocative | Tacitee | Tacitea | Taciteum | Taciteī | Taciteae | Tacitea |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.