Sutrius
Latin
Etymology
From Sūtrium (“an ancient town in Etruria, Sutri”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈsuː.tri.us/, [ˈs̠uːt̪riʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈsu.tri.us/, [ˈsuːt̪rius]
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | Sūtrius | Sūtria | Sūtrium | Sūtriī | Sūtriae | Sūtria | |
Genitive | Sūtriī | Sūtriae | Sūtriī | Sūtriōrum | Sūtriārum | Sūtriōrum | |
Dative | Sūtriō | Sūtriō | Sūtriīs | ||||
Accusative | Sūtrium | Sūtriam | Sūtrium | Sūtriōs | Sūtriās | Sūtria | |
Ablative | Sūtriō | Sūtriā | Sūtriō | Sūtriīs | |||
Vocative | Sūtrie | Sūtria | Sūtrium | Sūtriī | Sūtriae | Sūtria |
Synonyms
References
- “Sūtrĭus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Sūtrĭum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.