< Reconstruction:Old Dutch
Reconstruction:Old Dutch/blint
Old Dutch
Etymology
From Proto-West Germanic *blind.
Inflection
Declension of blint
Strong declension | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | ||||
singular | plural | singular | plural | singular | plural | |
nominative | blint | blinde | blint | blinde | blint | blindu |
accusative | blindan | blinde | blint | blinde | blinda | blindu |
genitive | blindis | blindro | blindis | blindro | blindro | blindrō |
dative | blindon | blindon | blindon | blindon | blindro | blindon |
Weak declension | ||||||
masculine | neuter | feminine | ||||
singular | plural | singular | plural | singular | plural | |
nominative | blindo | blindu | blinda | blindu | blinda | blindu |
accusative | blindin | blindin | blinda | blindin | blindin | blindin |
genitive | blindin | blindno | blindin | blindno | blindin | blindno |
dative | blindin | blindon | blindin | blindon | blindin | blindon |
Derived terms
Further reading
- “blint”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.