Korynt

Polish

Etymology

Borrowed from Latin Corinthus, from Ancient Greek Κόρινθος (Kórinthos).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkɔ.rɨnt/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔrɨnt
  • Syllabification: Ko‧rynt

Proper noun

Korynt m inan

  1. Corinth (a city in Greece)

Declension
Declension of Korynt
singular plural
nominative Korynt Korynty
genitive Koryntu Koryntów
dative Koryntowi Koryntom
accusative Korynt Korynty
instrumental Koryntem Koryntami
locative Koryncie Koryntach
vocative Koryncie Korynty

Derived terms
adjectives
  • koryncki
  • koryntyjski
adverb
  • koryntyjsko
nouns
  • Koryntczyk
  • koryntczyk
  • Koryntia
  • Koryntianin
  • koryntianin
  • koryntianka
  • Koryntianka
  • koryntka
  • koryntówna
  • koryntyjczyk
  • Koryntyjczyk
  • koryntyjskość

Further reading
  • Korynt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • Korynt in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.