Februarius
See also: februarius
English
Etymology
Latin
Alternative forms
- februārius (alternative case form)
- Febrārius (Late Latin, proscribed)
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /fe.bruˈaː.ri.us/, [fɛbruˈäːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /fe.bruˈa.ri.us/, [februˈäːrius]
Adjective
Februārius (feminine Februāria, neuter Februārium); first/second-declension adjective
- of February
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | Februārius | Februāria | Februārium | Februāriī | Februāriae | Februāria | |
Genitive | Februāriī | Februāriae | Februāriī | Februāriōrum | Februāriārum | Februāriōrum | |
Dative | Februāriō | Februāriō | Februāriīs | ||||
Accusative | Februārium | Februāriam | Februārium | Februāriōs | Februāriās | Februāria | |
Ablative | Februāriō | Februāriā | Februāriō | Februāriīs | |||
Vocative | Februārie | Februāria | Februārium | Februāriī | Februāriae | Februāria |
Declension
Second-declension noun, singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Februārius |
Genitive | Februāriī Februārī1 |
Dative | Februāriō |
Accusative | Februārium |
Ablative | Februāriō |
Vocative | Februārī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Descendants
References
- “Fĕbrŭārĭus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “Februārius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- fĕbrŭārĭus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.: “657/3”
- “Februārius” on page 683/1 of the Oxford Latin Dictionary (1st ed., 1968–82)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.