ὑπόκυκλος

Ancient Greek

Etymology

From ὑπο- (hupo-, “under”) +‎ κύκλος (kúklos, “wheel”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /hy.pó.ky.klos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)yˈpo.ky.klos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /yˈpo.cy.klos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /yˈpo.cy.klos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈpo.ci.klos/

Adjective

ῠ̔πόκῠκλος • (hupókuklos) m or f (neuter ῠ̔πόκῠκλον); second declension

running on wheels, wheeled

Declension

Second declension of ῠ̔πόκῠκλος; ῠ̔πόκῠκλον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	ῠ̔πόκῠκλος hupókuklos	ῠ̔πόκῠκλον hupókuklon	ῠ̔ποκῠ́κλω hupokúklō	ῠ̔ποκῠ́κλω hupokúklō	ῠ̔πόκῠκλοι hupókukloi	ῠ̔πόκῠκλᾰ hupókukla
Genitive	ῠ̔ποκῠ́κλου hupokúklou	ῠ̔ποκῠ́κλου hupokúklou	ῠ̔ποκῠ́κλοιν hupokúkloin	ῠ̔ποκῠ́κλοιν hupokúkloin	ῠ̔ποκῠ́κλων hupokúklōn	ῠ̔ποκῠ́κλων hupokúklōn
Dative	ῠ̔ποκῠ́κλῳ hupokúklōi	ῠ̔ποκῠ́κλῳ hupokúklōi	ῠ̔ποκῠ́κλοιν hupokúkloin	ῠ̔ποκῠ́κλοιν hupokúkloin	ῠ̔ποκῠ́κλοις hupokúklois	ῠ̔ποκῠ́κλοις hupokúklois
Accusative	ῠ̔πόκῠκλον hupókuklon	ῠ̔πόκῠκλον hupókuklon	ῠ̔ποκῠ́κλω hupokúklō	ῠ̔ποκῠ́κλω hupokúklō	ῠ̔ποκῠ́κλους hupokúklous	ῠ̔πόκῠκλᾰ hupókukla
Vocative	ῠ̔πόκῠκλε hupókukle	ῠ̔πόκῠκλον hupókuklon	ῠ̔ποκῠ́κλω hupokúklō	ῠ̔ποκῠ́κλω hupokúklō	ῠ̔πόκῠκλοι hupókukloi	ῠ̔πόκῠκλᾰ hupókukla
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	ῠ̔ποκῠ́κλως hupokúklōs		ῠ̔ποκῠκλότερος hupokuklóteros		ῠ̔ποκῠκλότᾰτος hupokuklótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

ὑποκύκλιος (hupokúklios)
ὑπόκυκλον (hupókuklon)

ὑπόκυκλος

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Derived terms

Further reading