ὑποκρύπτω

Ancient Greek

Etymology

From ὑπο- (hupo-, “under, beneath”) +‎ κρύπτω (krúptō, “hide”)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /hy.po.krýp.tɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)y.poˈkryp.to/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /y.poˈkryp.to/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /y.poˈkryp.to/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.poˈkrip.to/

Verb

ὑποκρύπτω • (hupokrúptō) first-singular present indicative

to hide under or beneath
to keep something secret from someone

Conjugation

Present: ὑποκρῠ́πτω, ὑποκρῠ́πτομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ὑποκρῠ́πτω	ὑποκρῠ́πτεις	ὑποκρῠ́πτει	ὑποκρῠ́πτετον	ὑποκρῠ́πτετον	ὑποκρῠ́πτομεν	ὑποκρῠ́πτετε	ὑποκρῠ́πτουσῐ(ν)
	subjunctive	ὑποκρῠ́πτω	ὑποκρῠ́πτῃς	ὑποκρῠ́πτῃ	ὑποκρῠ́πτητον	ὑποκρῠ́πτητον	ὑποκρῠ́πτωμεν	ὑποκρῠ́πτητε	ὑποκρῠ́πτωσῐ(ν)
	optative	ὑποκρῠ́πτοιμῐ	ὑποκρῠ́πτοις	ὑποκρῠ́πτοι	ὑποκρῠ́πτοιτον	ὑποκρῠπτοίτην	ὑποκρῠ́πτοιμεν	ὑποκρῠ́πτοιτε	ὑποκρῠ́πτοιεν
	imperative		ὑπόκρῠπτε	ὑποκρῠπτέτω	ὑποκρῠ́πτετον	ὑποκρῠπτέτων		ὑποκρῠ́πτετε	ὑποκρῠπτόντων
middle/ passive	indicative	ὑποκρῠ́πτομαι	ὑποκρῠ́πτῃ, ὑποκρῠ́πτει	ὑποκρῠ́πτεται	ὑποκρῠ́πτεσθον	ὑποκρῠ́πτεσθον	ὑποκρῠπτόμεθᾰ	ὑποκρῠ́πτεσθε	ὑποκρῠ́πτονται
	subjunctive	ὑποκρῠ́πτωμαι	ὑποκρῠ́πτῃ	ὑποκρῠ́πτηται	ὑποκρῠ́πτησθον	ὑποκρῠ́πτησθον	ὑποκρῠπτώμεθᾰ	ὑποκρῠ́πτησθε	ὑποκρῠ́πτωνται
	optative	ὑποκρῠπτοίμην	ὑποκρῠ́πτοιο	ὑποκρῠ́πτοιτο	ὑποκρῠ́πτοισθον	ὑποκρῠπτοίσθην	ὑποκρῠπτοίμεθᾰ	ὑποκρῠ́πτοισθε	ὑποκρῠ́πτοιντο
	imperative		ὑποκρῠ́πτου	ὑποκρῠπτέσθω	ὑποκρῠ́πτεσθον	ὑποκρῠπτέσθων		ὑποκρῠ́πτεσθε	ὑποκρῠπτέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ὑποκρῠ́πτειν				ὑποκρῠ́πτεσθαι
participle	m	ὑποκρῠ́πτων				ὑποκρῠπτόμενος
	f	ὑποκρῠ́πτουσᾰ				ὑποκρῠπτομένη
	n	ὑποκρῠ́πτον				ὑποκρῠπτόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ὑπἔκρῠπτον, ὑπἐκρῠπτόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ὑπἔκρῠπτον	ὑπἔκρῠπτες	ὑπἔκρῠπτε(ν)	ὑπἐκρῠ́πτετον	ὑπἐκρῠπτέτην	ὑπἐκρῠ́πτομεν	ὑπἐκρῠ́πτετε	ὑπἔκρῠπτον
middle/ passive	indicative	ὑπἐκρῠπτόμην	ὑπἐκρῠ́πτου	ὑπἐκρῠ́πτετο	ὑπἐκρῠ́πτεσθον	ὑπἐκρῠπτέσθην	ὑπἐκρῠπτόμεθᾰ	ὑπἐκρῠ́πτεσθε	ὑπἐκρῠ́πτοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: κρῠ́ψω, κρῠ́ψομαι, ὑποκρῠφθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κρῠ́ψω	κρῠ́ψεις	κρῠ́ψει	κρῠ́ψετον	κρῠ́ψετον	κρῠ́ψομεν	κρῠ́ψετε	κρῠ́ψουσῐ(ν)
active	optative	κρῠ́ψοιμῐ	κρῠ́ψοις	κρῠ́ψοι	κρῠ́ψοιτον	κρῠψοίτην	κρῠ́ψοιμεν	κρῠ́ψοιτε	κρῠ́ψοιεν
middle	indicative	κρῠ́ψομαι	κρῠ́ψῃ, κρῠ́ψει	κρῠ́ψεται	κρῠ́ψεσθον	κρῠ́ψεσθον	κρῠψόμεθᾰ	κρῠ́ψεσθε	κρῠ́ψονται
middle	optative	κρῠψοίμην	κρῠ́ψοιο	κρῠ́ψοιτο	κρῠ́ψοισθον	κρῠψοίσθην	κρῠψοίμεθᾰ	κρῠ́ψοισθε	κρῠ́ψοιντο
passive	indicative	ὑποκρῠφθήσομαι	ὑποκρῠφθήσῃ	ὑποκρῠφθήσεται	ὑποκρῠφθήσεσθον	ὑποκρῠφθήσεσθον	ὑποκρῠφθησόμεθᾰ	ὑποκρῠφθήσεσθε	ὑποκρῠφθήσονται
passive	optative	ὑποκρῠφθησοίμην	ὑποκρῠφθήσοιο	ὑποκρῠφθήσοιτο	ὑποκρῠφθήσοισθον	ὑποκρῠφθησοίσθην	ὑποκρῠφθησοίμεθᾰ	ὑποκρῠφθήσοισθε	ὑποκρῠφθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κρῠ́ψειν			κρῠ́ψεσθαι		ὑποκρῠφθήσεσθαι
participle	m	κρῠ́ψων			κρῠψόμενος		ὑποκρῠφθησόμενος
	f	κρῠ́ψουσᾰ			κρῠψομένη		ὑποκρῠφθησομένη
	n	κρῠ́ψον			κρῠψόμενον		ὑποκρῠφθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ὑπἔκρῠψᾰ, ὑπἐκρῠψᾰ́μην, ὑπἐκρῠ́φθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ὑπἔκρῠψᾰ	ὑπἔκρῠψᾰς	ὑπἔκρῠψε(ν)	ὑπἐκρῠ́ψᾰτον	ὑπἐκρῠψᾰ́την	ὑπἐκρῠ́ψᾰμεν	ὑπἐκρῠ́ψᾰτε	ὑπἔκρῠψᾰν
	subjunctive	ὑποκρῠ́ψω	ὑποκρῠ́ψῃς	ὑποκρῠ́ψῃ	ὑποκρῠ́ψητον	ὑποκρῠ́ψητον	ὑποκρῠ́ψωμεν	ὑποκρῠ́ψητε	ὑποκρῠ́ψωσῐ(ν)
	optative	ὑποκρῠ́ψαιμῐ	ὑποκρῠ́ψειᾰς, ὑποκρῠ́ψαις	ὑποκρῠ́ψειε(ν), ὑποκρῠ́ψαι	ὑποκρῠ́ψαιτον	ὑποκρῠψαίτην	ὑποκρῠ́ψαιμεν	ὑποκρῠ́ψαιτε	ὑποκρῠ́ψειᾰν, ὑποκρῠ́ψαιεν
	imperative		ὑπόκρῠψον	ὑποκρῠψᾰ́τω	ὑποκρῠ́ψᾰτον	ὑποκρῠψᾰ́των		ὑποκρῠ́ψᾰτε	ὑποκρῠψᾰ́ντων
middle	indicative	ὑπἐκρῠψᾰ́μην	ὑπἐκρῠ́ψω	ὑπἐκρῠ́ψᾰτο	ὑπἐκρῠ́ψᾰσθον	ὑπἐκρῠψᾰ́σθην	ὑπἐκρῠψᾰ́μεθᾰ	ὑπἐκρῠ́ψᾰσθε	ὑπἐκρῠ́ψᾰντο
	subjunctive	ὑποκρῠ́ψωμαι	ὑποκρῠ́ψῃ	ὑποκρῠ́ψηται	ὑποκρῠ́ψησθον	ὑποκρῠ́ψησθον	ὑποκρῠψώμεθᾰ	ὑποκρῠ́ψησθε	ὑποκρῠ́ψωνται
	optative	ὑποκρῠψαίμην	ὑποκρῠ́ψαιο	ὑποκρῠ́ψαιτο	ὑποκρῠ́ψαισθον	ὑποκρῠψαίσθην	ὑποκρῠψαίμεθᾰ	ὑποκρῠ́ψαισθε	ὑποκρῠ́ψαιντο
	imperative		ὑπόκρῠψαι	ὑποκρῠψᾰ́σθω	ὑποκρῠ́ψᾰσθον	ὑποκρῠψᾰ́σθων		ὑποκρῠ́ψᾰσθε	ὑποκρῠψᾰ́σθων
passive	indicative	ὑπἐκρῠ́φθην	ὑπἐκρῠ́φθης	ὑπἐκρῠ́φθη	ὑπἐκρῠ́φθητον	ὑπἐκρῠφθήτην	ὑπἐκρῠ́φθημεν	ὑπἐκρῠ́φθητε	ὑπἐκρῠ́φθησᾰν
	subjunctive	ὑποκρῠφθῶ	ὑποκρῠφθῇς	ὑποκρῠφθῇ	ὑποκρῠφθῆτον	ὑποκρῠφθῆτον	ὑποκρῠφθῶμεν	ὑποκρῠφθῆτε	ὑποκρῠφθῶσῐ(ν)
	optative	ὑποκρῠφθείην	ὑποκρῠφθείης	ὑποκρῠφθείη	ὑποκρῠφθεῖτον, ὑποκρῠφθείητον	ὑποκρῠφθείτην, ὑποκρῠφθειήτην	ὑποκρῠφθεῖμεν, ὑποκρῠφθείημεν	ὑποκρῠφθεῖτε, ὑποκρῠφθείητε	ὑποκρῠφθεῖεν, ὑποκρῠφθείησᾰν
	imperative		ὑποκρύφθητῐ	ὑποκρῠφθήτω	ὑποκρῠ́φθητον	ὑποκρῠφθήτων		ὑποκρῠ́φθητε	ὑποκρῠφθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ὑποκρῠ́ψαι			ὑποκρῠ́ψᾰσθαι		ὑποκρῠφθῆναι
participle	m	ὑποκρῠ́ψᾱς			ὑποκρῠψᾰ́μενος		ὑποκρῠφθείς
	f	ὑποκρῠ́ψᾱσᾰ			ὑποκρῠψᾰμένη		ὑποκρῠφθεῖσᾰ
	n	ὑποκρῠ́ψᾰν			ὑποκρῠψᾰ́μενον		ὑποκρῠφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ὑποκέκρυφᾰ, ὑποκέκρῠμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ὑποκέκρυφᾰ	ὑποκέκρυφᾰς	ὑποκέκρυφε(ν)	ὑποκεκρύφᾰτον	ὑποκεκρύφᾰτον	ὑποκεκρύφᾰμεν	ὑποκεκρύφᾰτε	ὑποκεκρύφᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ὑποκεκρύφω	ὑποκεκρύφῃς	ὑποκεκρύφῃ	ὑποκεκρύφητον	ὑποκεκρύφητον	ὑποκεκρύφωμεν	ὑποκεκρύφητε	ὑποκεκρύφωσῐ(ν)
	optative	ὑποκεκρύφοιμῐ, ὑποκεκρυφοίην	ὑποκεκρύφοις, ὑποκεκρυφοίης	ὑποκεκρύφοι, ὑποκεκρυφοίη	ὑποκεκρύφοιτον	ὑποκεκρυφοίτην	ὑποκεκρύφοιμεν	ὑποκεκρύφοιτε	ὑποκεκρύφοιεν
	imperative		ὑποκέκρυφε	ὑποκεκρυφέτω	ὑποκεκρύφετον	ὑποκεκρυφέτων		ὑποκεκρύφετε	ὑποκεκρυφόντων
middle/ passive	indicative	ὑποκέκρῠμαι	ὑποκέκρῠσαι	ὑποκέκρῠται	ὑποκέκρῠσθον	ὑποκέκρῠσθον	ὑποκεκρῠ́μεθᾰ	ὑποκέκρῠσθε	ὑποκέκρῠνται
	subjunctive	ὑποκεκρῠμένος ὦ	ὑποκεκρῠμένος ᾖς	ὑποκεκρῠμένος ᾖ	ὑποκεκρῠμένω ἦτον	ὑποκεκρῠμένω ἦτον	ὑποκεκρῠμένοι ὦμεν	ὑποκεκρῠμένοι ἦτε	ὑποκεκρῠμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ὑποκεκρῠμένος εἴην	ὑποκεκρῠμένος εἴης	ὑποκεκρῠμένος εἴη	ὑποκεκρῠμένω εἴητον/εἶτον	ὑποκεκρῠμένω εἰήτην/εἴτην	ὑποκεκρῠμένοι εἴημεν/εἶμεν	ὑποκεκρῠμένοι εἴητε/εἶτε	ὑποκεκρῠμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ὑποκέκρῠσο	ὑποκεκρῠ́σθω	ὑποκέκρῠσθον	ὑποκεκρῠ́σθων		ὑποκέκρῠσθε	ὑποκεκρῠ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ὑποκεκρυφέναι				ὑποκεκρῠ́σθαι
participle	m	ὑποκεκρυφώς				ὑποκεκρῠμένος
	f	ὑποκεκρυφυῖᾰ				ὑποκεκρῠμένη
	n	ὑποκεκρυφός				ὑποκεκρῠμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ὑπἐκεκρύφειν, ὑποκεκρῠ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ὑπἐκεκρύφειν, ὑπἐκεκρύφη	ὑπἐκεκρύφεις, ὑπἐκεκρύφης	ὑπἐκεκρύφει(ν)	ὑπἐκεκρύφετον	ὑπἐκεκρυφέτην	ὑπἐκεκρύφεμεν	ὑπἐκεκρύφετε	ὑπἐκεκρύφεσᾰν
middle/ passive	indicative	ὑποκεκρῠ́μην	ὑποκέκρῠσο	ὑποκέκρῠτο	ὑποκέκρῠσθον	ὑποκεκρῠ́σθην	ὑποκεκρῠ́μεθᾰ	ὑποκέκρῠσθε	ὑποκέκρῠντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future perfect: ὑποκεκρύφομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ὑποκεκρύφομαι	ὑποκεκρύφῃ, ὑποκεκρύφει	ὑποκεκρύφεται	ὑποκεκρύφεσθον	ὑποκεκρύφεσθον	ὑποκεκρυφόμεθᾰ	ὑποκεκρύφεσθε	ὑποκεκρύφονται
middle/ passive	optative	ὑποκεκρυφοίμην	ὑποκεκρύφοιο	ὑποκεκρύφοιτο	ὑποκεκρύφοισθον	ὑποκεκρυφοίσθην	ὑποκεκρυφοίμεθᾰ	ὑποκεκρύφοισθε	ὑποκεκρύφοιντο
						middle/passive
infinitive						ὑποκεκρύφεσθαι
participle	m					ὑποκεκρυφόμενος
	f					ὑποκεκρυφομένη
	n					ὑποκεκρυφόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.