ὑποκρίνομαι

Ancient Greek

Etymology

Mediopassive of ῠ̔ποκρῑ́νω (hupokrī́nō), from ῠ̔πο- (hupo-, “under”) +‎ κρῑ́νω (krī́nō, “to separate, judge, decide”).

Pronunciation
 

Verb

ῠ̔ποκρῑ́νομαι • (hupokrī́nomai)

  1. to answer
  2. to interpret
  3. (Attic) to dialogue, to answer on the stage; to play a part, be an actor
    1. (figurative) to feign, to dissemble

Usage notes

The sense changed from "separate gradually" to "answer" to "answer a fellow actor on stage" to "play a part".[1]

In the sense of "answer", the usual word in Attic was ᾰ̓ποκρῑ́νομαι (apokrī́nomai).

Inflection
   Present: ῠ̔ποκρῑ́νομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative ῠ̔ποκρῑ́νομαι ῠ̔ποκρῑ́νῃ,
ῠ̔ποκρῑ́νει		 ῠ̔ποκρῑ́νεται ῠ̔ποκρῑ́νεσθον ῠ̔ποκρῑ́νεσθον ῠ̔ποκρῑνόμεθᾰ ῠ̔ποκρῑ́νεσθε ῠ̔ποκρῑ́νονται
subjunctive ῠ̔ποκρῑ́νωμαι ῠ̔ποκρῑ́νῃ ῠ̔ποκρῑ́νηται ῠ̔ποκρῑ́νησθον ῠ̔ποκρῑ́νησθον ῠ̔ποκρῑνώμεθᾰ ῠ̔ποκρῑ́νησθε ῠ̔ποκρῑ́νωνται
optative ῠ̔ποκρῑνοίμην ῠ̔ποκρῑ́νοιο ῠ̔ποκρῑ́νοιτο ῠ̔ποκρῑ́νοισθον ῠ̔ποκρῑνοίσθην ῠ̔ποκρῑνοίμεθᾰ ῠ̔ποκρῑ́νοισθε ῠ̔ποκρῑ́νοιντο
imperative   ῠ̔ποκρῑ́νου ῠ̔ποκρῑνέσθω ῠ̔ποκρῑ́νεσθον ῠ̔ποκρῑνέσθων   ῠ̔ποκρῑ́νεσθε ῠ̔ποκρῑνέσθων
middle/passive
infinitive ῠ̔ποκρῑ́νεσθαι
participle m ῠ̔ποκρῑνόμενος
f ῠ̔ποκρῑνομένη
n ῠ̔ποκρῑνόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ῠ̔πεκρῑνόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative ῠ̔πεκρῑνόμην ῠ̔πεκρῑ́νου ῠ̔πεκρῑ́νετο ῠ̔πεκρῑ́νεσθον ῠ̔πεκρῑνέσθην ῠ̔πεκρῑνόμεθᾰ ῠ̔πεκρῑ́νεσθε ῠ̔πεκρῑ́νοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ῠ̔ποκρῐνέομαι, ῠ̔ποκρῐθήσομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ῠ̔ποκρῐνέομαι ῠ̔ποκρῐνέῃ,
ῠ̔ποκρῐνέει		 ῠ̔ποκρῐνέεται ῠ̔ποκρῐνέεσθον ῠ̔ποκρῐνέεσθον ῠ̔ποκρῐνεόμεθᾰ ῠ̔ποκρῐνέεσθε ῠ̔ποκρῐνέονται
optative ῠ̔ποκρῐνεοίμην ῠ̔ποκρῐνέοιο ῠ̔ποκρῐνέοιτο ῠ̔ποκρῐνέοισθον ῠ̔ποκρῐνεοίσθην ῠ̔ποκρῐνεοίμεθᾰ ῠ̔ποκρῐνέοισθε ῠ̔ποκρῐνέοιντο
passive indicative ῠ̔ποκρῐθήσομαι ῠ̔ποκρῐθήσῃ ῠ̔ποκρῐθήσεται ῠ̔ποκρῐθήσεσθον ῠ̔ποκρῐθήσεσθον ῠ̔ποκρῐθησόμεθᾰ ῠ̔ποκρῐθήσεσθε ῠ̔ποκρῐθήσονται
optative ῠ̔ποκρῐθησοίμην ῠ̔ποκρῐθήσοιο ῠ̔ποκρῐθήσοιτο ῠ̔ποκρῐθήσοισθον ῠ̔ποκρῐθησοίσθην ῠ̔ποκρῐθησοίμεθᾰ ῠ̔ποκρῐθήσοισθε ῠ̔ποκρῐθήσοιντο
middle passive
infinitive ῠ̔ποκρῐνέεσθαι ῠ̔ποκρῐθήσεσθαι
participle m ῠ̔ποκρῐνεόμενος ῠ̔ποκρῐθησόμενος
f ῠ̔ποκρῐνεομένη ῠ̔ποκρῐθησομένη
n ῠ̔ποκρῐνεόμενον ῠ̔ποκρῐθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ῠ̔ποκρῐνοῦμαι, ῠ̔ποκρῐθήσομαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ῠ̔ποκρῐνοῦμαι ῠ̔ποκρῐνῇ ῠ̔ποκρῐνεῖται ῠ̔ποκρῐνεῖσθον ῠ̔ποκρῐνεῖσθον ῠ̔ποκρῐνούμεθᾰ ῠ̔ποκρῐνεῖσθε ῠ̔ποκρῐνοῦνται
optative ῠ̔ποκρῐνοίμην ῠ̔ποκρῐνοῖο ῠ̔ποκρῐνοῖτο ῠ̔ποκρῐνοῖσθον ῠ̔ποκρῐνοίσθην ῠ̔ποκρῐνοίμεθᾰ ῠ̔ποκρῐνοῖσθε ῠ̔ποκρῐνοῖντο
passive indicative ῠ̔ποκρῐθήσομαι ῠ̔ποκρῐθήσῃ ῠ̔ποκρῐθήσεται ῠ̔ποκρῐθήσεσθον ῠ̔ποκρῐθήσεσθον ῠ̔ποκρῐθησόμεθᾰ ῠ̔ποκρῐθήσεσθε ῠ̔ποκρῐθήσονται
optative ῠ̔ποκρῐθησοίμην ῠ̔ποκρῐθήσοιο ῠ̔ποκρῐθήσοιτο ῠ̔ποκρῐθήσοισθον ῠ̔ποκρῐθησοίσθην ῠ̔ποκρῐθησοίμεθᾰ ῠ̔ποκρῐθήσοισθε ῠ̔ποκρῐθήσοιντο
middle passive
infinitive ῠ̔ποκρῐνεῖσθαι ῠ̔ποκρῐθήσεσθαι
participle m ῠ̔ποκρῐνούμενος ῠ̔ποκρῐθησόμενος
f ῠ̔ποκρῐνουμένη ῠ̔ποκρῐθησομένη
n ῠ̔ποκρῐνούμενον ῠ̔ποκρῐθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ῠ̔πεκρῑνᾰ́μην, ῠ̔πεκρῐ́θην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ῠ̔πεκρῑνᾰ́μην ῠ̔πεκρῑ́νω ῠ̔πεκρῑ́νᾰτο ῠ̔πεκρῑ́νᾰσθον ῠ̔πεκρῑνᾰ́σθην ῠ̔πεκρῑνᾰ́μεθᾰ ῠ̔πεκρῑ́νᾰσθε ῠ̔πεκρῑ́νᾰντο
subjunctive ῠ̔ποκρῑ́νωμαι ῠ̔ποκρῑ́νῃ ῠ̔ποκρῑ́νηται ῠ̔ποκρῑ́νησθον ῠ̔ποκρῑ́νησθον ῠ̔ποκρῑνώμεθᾰ ῠ̔ποκρῑ́νησθε ῠ̔ποκρῑ́νωνται
optative ῠ̔ποκρῑναίμην ῠ̔ποκρῑ́ναιο ῠ̔ποκρῑ́ναιτο ῠ̔ποκρῑ́ναισθον ῠ̔ποκρῑναίσθην ῠ̔ποκρῑναίμεθᾰ ῠ̔ποκρῑ́ναισθε ῠ̔ποκρῑ́ναιντο
imperative   ῠ̔πόκρῑναι ῠ̔ποκρῑνᾰ́σθω ῠ̔ποκρῑ́νᾰσθον ῠ̔ποκρῑνᾰ́σθων   ῠ̔ποκρῑ́νᾰσθε ῠ̔ποκρῑνᾰ́σθων
passive indicative ῠ̔πεκρῐ́θην ῠ̔πεκρῐ́θης ῠ̔πεκρῐ́θη ῠ̔πεκρῐ́θητον ῠ̔πεκρῐθήτην ῠ̔πεκρῐ́θημεν ῠ̔πεκρῐ́θητε ῠ̔πεκρῐ́θησᾰν
subjunctive ῠ̔ποκρῐθῶ ῠ̔ποκρῐθῇς ῠ̔ποκρῐθῇ ῠ̔ποκρῐθῆτον ῠ̔ποκρῐθῆτον ῠ̔ποκρῐθῶμεν ῠ̔ποκρῐθῆτε ῠ̔ποκρῐθῶσῐ(ν)
optative ῠ̔ποκρῐθείην ῠ̔ποκρῐθείης ῠ̔ποκρῐθείη ῠ̔ποκρῐθεῖτον,
ῠ̔ποκρῐθείητον		 ῠ̔ποκρῐθείτην,
ῠ̔ποκρῐθειήτην		 ῠ̔ποκρῐθεῖμεν,
ῠ̔ποκρῐθείημεν		 ῠ̔ποκρῐθεῖτε,
ῠ̔ποκρῐθείητε		 ῠ̔ποκρῐθεῖεν,
ῠ̔ποκρῐθείησᾰν
imperative   ῠ̔ποκρῐ́θητῐ ῠ̔ποκρῐθήτω ῠ̔ποκρῐ́θητον ῠ̔ποκρῐθήτων   ῠ̔ποκρῐ́θητε ῠ̔ποκρῐθέντων
middle passive
infinitive ῠ̔ποκρῑ́νᾰσθαι ῠ̔ποκρῐθῆναι
participle m ῠ̔ποκρῑνᾰ́μενος ῠ̔ποκρῐθείς
f ῠ̔ποκρῑνᾰμένη ῠ̔ποκρῐθεῖσᾰ
n ῠ̔ποκρῑνᾰ́μενον ῠ̔ποκρῐθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ῠ̔ποκέκρῐμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative ῠ̔ποκέκρῐμαι ῠ̔ποκέκρῐσαι ῠ̔ποκέκρῐται ῠ̔ποκέκρῐσθον ῠ̔ποκέκρῐσθον ῠ̔ποκεκρῐ́μεθᾰ ῠ̔ποκέκρῐσθε ῠ̔ποκέκρῐνται
subjunctive ῠ̔ποκεκρῐμένος ὦ ῠ̔ποκεκρῐμένος ᾖς ῠ̔ποκεκρῐμένος ᾖ ῠ̔ποκεκρῐμένω ἦτον ῠ̔ποκεκρῐμένω ἦτον ῠ̔ποκεκρῐμένοι ὦμεν ῠ̔ποκεκρῐμένοι ἦτε ῠ̔ποκεκρῐμένοι ὦσῐ(ν)
optative ῠ̔ποκεκρῐμένος εἴην ῠ̔ποκεκρῐμένος εἴης ῠ̔ποκεκρῐμένος εἴη ῠ̔ποκεκρῐμένω εἴητον/εἶτον ῠ̔ποκεκρῐμένω εἰήτην/εἴτην ῠ̔ποκεκρῐμένοι εἴημεν/εἶμεν ῠ̔ποκεκρῐμένοι εἴητε/εἶτε ῠ̔ποκεκρῐμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ῠ̔ποκέκρῐσο ῠ̔ποκεκρῐ́σθω ῠ̔ποκέκρῐσθον ῠ̔ποκεκρῐ́σθων   ῠ̔ποκέκρῐσθε ῠ̔ποκεκρῐ́σθων
middle/passive
infinitive ῠ̔ποκεκρῐ́σθαι
participle m ῠ̔ποκεκρῐμένος
f ῠ̔ποκεκρῐμένη
n ῠ̔ποκεκρῐμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

References
  1. Douglas Harper (2001–2024) “hypocrisy”, in Online Etymology Dictionary.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.