ὑποβοηθούμενος

See also: υποβοηθούμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /hy.po.bo.ɛː.tʰǔː.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)y.po.bo.e̝ˈtʰu.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /y.po.βo.iˈθu.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /y.po.vo.iˈθu.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.po.vo.iˈθu.me.nos/

Participle

ῠ̔ποβοηθούμενος • (hupoboēthoúmenos) m (feminine ῠ̔ποβοηθουμένη, neuter ῠ̔ποβοηθούμενον); first/second declension

perfect mediopassive participle of ῠ̔ποβοηθῶ (hupoboēthô) contracted form of ῠ̔ποβοηθέω (hupoboēthéō)

Inflection

First and second declension of ῠ̔ποβοηθούμενος; ῠ̔ποβοηθουμένη; ῠ̔ποβοηθούμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ῠ̔ποβοηθούμενος hupoboēthoúmenos	ῠ̔ποβοηθουμένη hupoboēthouménē	ῠ̔ποβοηθούμενον hupoboēthoúmenon	ῠ̔ποβοηθουμένω hupoboēthouménō	ῠ̔ποβοηθουμένᾱ hupoboēthouménā	ῠ̔ποβοηθουμένω hupoboēthouménō	ῠ̔ποβοηθούμενοι hupoboēthoúmenoi	ῠ̔ποβοηθούμεναι hupoboēthoúmenai	ῠ̔ποβοηθούμενᾰ hupoboēthoúmena
Genitive	ῠ̔ποβοηθουμένου hupoboēthouménou	ῠ̔ποβοηθουμένης hupoboēthouménēs	ῠ̔ποβοηθουμένου hupoboēthouménou	ῠ̔ποβοηθουμένοιν hupoboēthouménoin	ῠ̔ποβοηθουμέναιν hupoboēthouménain	ῠ̔ποβοηθουμένοιν hupoboēthouménoin	ῠ̔ποβοηθουμένων hupoboēthouménōn	ῠ̔ποβοηθουμένων hupoboēthouménōn	ῠ̔ποβοηθουμένων hupoboēthouménōn
Dative	ῠ̔ποβοηθουμένῳ hupoboēthouménōi	ῠ̔ποβοηθουμένῃ hupoboēthouménēi	ῠ̔ποβοηθουμένῳ hupoboēthouménōi	ῠ̔ποβοηθουμένοιν hupoboēthouménoin	ῠ̔ποβοηθουμέναιν hupoboēthouménain	ῠ̔ποβοηθουμένοιν hupoboēthouménoin	ῠ̔ποβοηθουμένοις hupoboēthouménois	ῠ̔ποβοηθουμέναις hupoboēthouménais	ῠ̔ποβοηθουμένοις hupoboēthouménois
Accusative	ῠ̔ποβοηθούμενον hupoboēthoúmenon	ῠ̔ποβοηθουμένην hupoboēthouménēn	ῠ̔ποβοηθούμενον hupoboēthoúmenon	ῠ̔ποβοηθουμένω hupoboēthouménō	ῠ̔ποβοηθουμένᾱ hupoboēthouménā	ῠ̔ποβοηθουμένω hupoboēthouménō	ῠ̔ποβοηθουμένους hupoboēthouménous	ῠ̔ποβοηθουμένᾱς hupoboēthouménās	ῠ̔ποβοηθούμενᾰ hupoboēthoúmena
Vocative	ῠ̔ποβοηθούμενε hupoboēthoúmene	ῠ̔ποβοηθουμένη hupoboēthouménē	ῠ̔ποβοηθούμενον hupoboēthoúmenon	ῠ̔ποβοηθουμένω hupoboēthouménō	ῠ̔ποβοηθουμένᾱ hupoboēthouménā	ῠ̔ποβοηθουμένω hupoboēthouménō	ῠ̔ποβοηθούμενοι hupoboēthoúmenoi	ῠ̔ποβοηθούμεναι hupoboēthoúmenai	ῠ̔ποβοηθούμενᾰ hupoboēthoúmena
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.