ὀπισθοφόρος

Ancient Greek

Etymology

From ὄπῐσθεν (ópisthen, “behind, at the back”) +‎ -φόρος (-phóros).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /o.pis.tʰo.pʰó.ros/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /o.pis.tʰoˈpʰo.ros/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /o.pis.θoˈɸo.ros/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /o.pis.θoˈfo.ros/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /o.pis.θoˈfo.ros/

Adjective

ὀπῐσθοφόρος • (opisthophóros) m or f (neuter ὀπῐσθοφόρον); second declension

in a backward direction

Declension

Second declension of ὀπῐσθοφόρος; ὀπῐσθοφόρον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	ὀπῐσθοφόρος opisthophóros	ὀπῐσθοφόρον opisthophóron	ὀπῐσθοφόρω opisthophórō	ὀπῐσθοφόρω opisthophórō	ὀπῐσθοφόροι opisthophóroi	ὀπῐσθοφόρᾰ opisthophóra
Genitive	ὀπῐσθοφόρου opisthophórou	ὀπῐσθοφόρου opisthophórou	ὀπῐσθοφόροιν opisthophóroin	ὀπῐσθοφόροιν opisthophóroin	ὀπῐσθοφόρων opisthophórōn	ὀπῐσθοφόρων opisthophórōn
Dative	ὀπῐσθοφόρῳ opisthophórōi	ὀπῐσθοφόρῳ opisthophórōi	ὀπῐσθοφόροιν opisthophóroin	ὀπῐσθοφόροιν opisthophóroin	ὀπῐσθοφόροις opisthophórois	ὀπῐσθοφόροις opisthophórois
Accusative	ὀπῐσθοφόρον opisthophóron	ὀπῐσθοφόρον opisthophóron	ὀπῐσθοφόρω opisthophórō	ὀπῐσθοφόρω opisthophórō	ὀπῐσθοφόρους opisthophórous	ὀπῐσθοφόρᾰ opisthophóra
Vocative	ὀπῐσθοφόρε opisthophóre	ὀπῐσθοφόρον opisthophóron	ὀπῐσθοφόρω opisthophórō	ὀπῐσθοφόρω opisthophórō	ὀπῐσθοφόροι opisthophóroi	ὀπῐσθοφόρᾰ opisthophóra
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	ὀπῐσθοφόρως opisthophórōs		ὀπῐσθοφορώτερος opisthophorṓteros		ὀπῐσθοφορώτᾰτος opisthophorṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.