ἑξηκοστός

See also: εξηκοστός

Ancient Greek

**Ancient Greek ordinal numbers**
< νθʹ	ξʹ	ξαʹ >
Cardinal : ἑξήκοντα (hexḗkonta) Ordinal : ἑξηκοστός (hexēkostós) Adverbial : ἑξηκοντάκις (hexēkontákis)

Alternative forms

ἐξήκοιστος (exḗkoistos) — Aeolic

Etymology

From ἑξήκοντα (hexḗkonta, “sixty”) +‎ -τος (-tos, adjectival suffix).

This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /hek.sɛː.kos.tós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)ek.se̝.kosˈtos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ek.si.kosˈtos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ek.si.kosˈtos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ek.si.kosˈtos/

Adjective

ἑξηκοστός • (hexēkostós) m (feminine ἑξηκοστή, neuter ἑξηκοστόν); first/second declension

sixtieth
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 6.126

Declension

First and second declension of ἑξηκοστός; ἑξηκοστή; ἑξηκοστόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἑξηκοστός hexēkostós	ἑξηκοστή hexēkostḗ	ἑξηκοστόν hexēkostón	ἑξηκοστώ hexēkostṓ	ἑξηκοστᾱ́ hexēkostā́	ἑξηκοστώ hexēkostṓ	ἑξηκοστοί hexēkostoí	ἑξηκοσταί hexēkostaí	ἑξηκοστᾰ́ hexēkostá
Genitive	ἑξηκοστοῦ hexēkostoû	ἑξηκοστῆς hexēkostês	ἑξηκοστοῦ hexēkostoû	ἑξηκοστοῖν hexēkostoîn	ἑξηκοσταῖν hexēkostaîn	ἑξηκοστοῖν hexēkostoîn	ἑξηκοστῶν hexēkostôn	ἑξηκοστῶν hexēkostôn	ἑξηκοστῶν hexēkostôn
Dative	ἑξηκοστῷ hexēkostôi	ἑξηκοστῇ hexēkostêi	ἑξηκοστῷ hexēkostôi	ἑξηκοστοῖν hexēkostoîn	ἑξηκοσταῖν hexēkostaîn	ἑξηκοστοῖν hexēkostoîn	ἑξηκοστοῖς hexēkostoîs	ἑξηκοσταῖς hexēkostaîs	ἑξηκοστοῖς hexēkostoîs
Accusative	ἑξηκοστόν hexēkostón	ἑξηκοστήν hexēkostḗn	ἑξηκοστόν hexēkostón	ἑξηκοστώ hexēkostṓ	ἑξηκοστᾱ́ hexēkostā́	ἑξηκοστώ hexēkostṓ	ἑξηκοστούς hexēkostoús	ἑξηκοστᾱ́ς hexēkostā́s	ἑξηκοστᾰ́ hexēkostá
Vocative	ἑξηκοστέ hexēkosté	ἑξηκοστή hexēkostḗ	ἑξηκοστόν hexēkostón	ἑξηκοστώ hexēkostṓ	ἑξηκοστᾱ́ hexēkostā́	ἑξηκοστώ hexēkostṓ	ἑξηκοστοί hexēkostoí	ἑξηκοσταί hexēkostaí	ἑξηκοστᾰ́ hexēkostá
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἑξηκοστῶς hexēkostôs			ἑξηκοστότερος hexēkostóteros			ἑξηκοστότᾰτος hexēkostótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

ἑξηκοσταῖος (hexēkostaîos)
ἑξηκοστέννατος (hexēkosténnatos)
ἑξηκοστή (hexēkostḗ)
ἑξηκοστοδεύτερος (hexēkostodeúteros)
ἑξηκοστόεκτον (hexēkostóekton)
ἑξηκοστόν (hexēkostón)
ἑξηκοστόπεμπτος (hexēkostópemptos)
ἑξηκοστοτέταρτος (hexēkostotétartos)
ἑξηκοστότριτος (hexēkostótritos)
τόκοι ἑξηκοστοί ἐφ' ἕτη δέκα (tókoi hexēkostoí eph' hétē déka)

Descendants

Greek: εξηκοστός (exikostós)

References

“ἑξηκοστός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“ἑξηκοστός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
ἑξηκοστός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.