ἐρεύγομαι

Ancient Greek

Alternative forms
  • ἐρυγγάνω (erungánō)

Etymology

From Proto-Indo-European *h₁rewg-. Cognates include Latin ērūgō, Old Armenian ործամ (orcam), Lithuanian riaugėti, Russian рыга́ть (rygátʹ), Old English rocettan and Albanian regj.

Pronunciation
 

Verb

ἐρεύγομαι • (ereúgomai)

  1. to spit or spew out, to belch, disgorge
  2. to discharge
  3. to bellow, roar, shout

Inflection
   Present: ἐρεύγομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative ἐρεύγομαι ἐρεύγῃ,
ἐρεύγει		 ἐρεύγεται ἐρεύγεσθον ἐρεύγεσθον ἐρευγόμεθᾰ ἐρεύγεσθε ἐρεύγονται
subjunctive ἐρεύγωμαι ἐρεύγῃ ἐρεύγηται ἐρεύγησθον ἐρεύγησθον ἐρευγώμεθᾰ ἐρεύγησθε ἐρεύγωνται
optative ἐρευγοίμην ἐρεύγοιο ἐρεύγοιτο ἐρεύγοισθον ἐρευγοίσθην ἐρευγοίμεθᾰ ἐρεύγοισθε ἐρεύγοιντο
imperative   ἐρεύγου ἐρευγέσθω ἐρεύγεσθον ἐρευγέσθων   ἐρεύγεσθε ἐρευγέσθων
middle/passive
infinitive ἐρεύγεσθαι
participle m ἐρευγόμενος
f ἐρευγομένη
n ἐρευγόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἠρευγόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative ἠρευγόμην ἠρεύγου ἠρεύγετο ἠρεύγεσθον ἠρευγέσθην ἠρευγόμεθᾰ ἠρεύγεσθε ἠρεύγοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐρεύξομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἐρεύξομαι ἐρεύξῃ,
ἐρεύξει		 ἐρεύξεται ἐρεύξεσθον ἐρεύξεσθον ἐρευξόμεθᾰ ἐρεύξεσθε ἐρεύξονται
optative ἐρευξοίμην ἐρεύξοιο ἐρεύξοιτο ἐρεύξοισθον ἐρευξοίσθην ἐρευξοίμεθᾰ ἐρεύξοισθε ἐρεύξοιντο
middle
infinitive ἐρεύξεσθαι
participle m ἐρευξόμενος
f ἐρευξομένη
n ἐρευξόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἠρευξᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἠρευξᾰ́μην ἠρεύξω ἠρεύξᾰτο ἠρεύξᾰσθον ἠρευξᾰ́σθην ἠρευξᾰ́μεθᾰ ἠρεύξᾰσθε ἠρεύξᾰντο
subjunctive ἐρεύξωμαι ἐρεύξῃ ἐρεύξηται ἐρεύξησθον ἐρεύξησθον ἐρευξώμεθᾰ ἐρεύξησθε ἐρεύξωνται
optative ἐρευξαίμην ἐρεύξαιο ἐρεύξαιτο ἐρεύξαισθον ἐρευξαίσθην ἐρευξαίμεθᾰ ἐρεύξαισθε ἐρεύξαιντο
imperative   ἔρευξαι ἐρευξᾰ́σθω ἐρεύξᾰσθον ἐρευξᾰ́σθων   ἐρεύξᾰσθε ἐρευξᾰ́σθων
middle
infinitive ἐρεύξᾰσθαι
participle m ἐρευξᾰ́μενος
f ἐρευξᾰμένη
n ἐρευξᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἤρυγον, ἠρυγόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἤρυγον ἤρυγες ἤρυγε(ν) ἠρύγετον ἠρυγέτην ἠρύγομεν ἠρύγετε ἤρυγον
subjunctive ἐρύγω ἐρύγῃς ἐρύγῃ ἐρύγητον ἐρύγητον ἐρύγωμεν ἐρύγητε ἐρύγωσῐ(ν)
optative ἐρύγοιμῐ ἐρύγοις ἐρύγοι ἐρύγοιτον ἐρυγοίτην ἐρύγοιμεν ἐρύγοιτε ἐρύγοιεν
imperative   ἔρυγε ἐρυγέτω ἐρύγετον ἐρυγέτων   ἐρύγετε ἐρυγόντων
middle indicative ἠρυγόμην ἠρύγου ἠρύγετο ἠρύγεσθον ἠρυγέσθην ἠρυγόμεθᾰ ἠρύγεσθε ἠρύγοντο
subjunctive ἐρύγωμαι ἐρύγῃ ἐρύγηται ἐρύγησθον ἐρύγησθον ἐρυγώμεθᾰ ἐρύγησθε ἐρύγωνται
optative ἐρυγοίμην ἐρύγοιο ἐρύγοιτο ἐρύγοισθον ἐρυγοίσθην ἐρυγοίμεθᾰ ἐρύγοισθε ἐρύγοιντο
imperative   ἐρυγοῦ ἐρυγέσθω ἐρύγεσθον ἐρυγέσθων   ἐρύγεσθε ἐρυγέσθων
active middle
infinitive ἐρυγεῖν ἐρυγέσθαι
participle m ἐρυγών ἐρυγόμενος
f ἐρυγοῦσᾰ ἐρυγομένη
n ἐρυγόν ἐρυγόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.