ἐπιφέρω
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /e.pi.pʰé.rɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /e.piˈpʰe.ro/
- (4th CE Koine) IPA(key): /e.piˈɸe.ro/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /e.piˈfe.ro/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /e.piˈfe.ro/
Inflection
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐπιφέρω | ἐπιφέρεις | ἐπιφέρει | ἐπιφέρετον | ἐπιφέρετον | ἐπιφέρομεν | ἐπιφέρετε | ἐπιφέρουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | ἐπιφέρω | ἐπιφέρῃς | ἐπιφέρῃ | ἐπιφέρητον | ἐπιφέρητον | ἐπιφέρωμεν | ἐπιφέρητε | ἐπιφέρωσῐ(ν) | |||||
optative | ἐπιφέροιμῐ | ἐπιφέροις | ἐπιφέροι | ἐπιφέροιτον | ἐπιφεροίτην | ἐπιφέροιμεν | ἐπιφέροιτε | ἐπιφέροιεν | |||||
imperative | ἐπίφερε | ἐπιφερέτω | ἐπιφέρετον | ἐπιφερέτων | ἐπιφέρετε | ἐπιφερόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | ἐπιφέρομαι | ἐπιφέρῃ, ἐπιφέρει |
ἐπιφέρεται | ἐπιφέρεσθον | ἐπιφέρεσθον | ἐπιφερόμεθᾰ | ἐπιφέρεσθε | ἐπιφέρονται | ||||
subjunctive | ἐπιφέρωμαι | ἐπιφέρῃ | ἐπιφέρηται | ἐπιφέρησθον | ἐπιφέρησθον | ἐπιφερώμεθᾰ | ἐπιφέρησθε | ἐπιφέρωνται | |||||
optative | ἐπιφεροίμην | ἐπιφέροιο | ἐπιφέροιτο | ἐπιφέροισθον | ἐπιφεροίσθην | ἐπιφεροίμεθᾰ | ἐπιφέροισθε | ἐπιφέροιντο | |||||
imperative | ἐπιφέρου | ἐπιφερέσθω | ἐπιφέρεσθον | ἐπιφερέσθων | ἐπιφέρεσθε | ἐπιφερέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | ἐπιφέρειν | ἐπιφέρεσθαι | |||||||||||
participle | m | ἐπιφέρων | ἐπιφερόμενος | ||||||||||
f | ἐπιφέρουσᾰ | ἐπιφερομένη | |||||||||||
n | ἐπιφέρον | ἐπιφερόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ἐπέφερον, ἐπεφερόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐπέφερον | ἐπέφερες | ἐπέφερε(ν) | ἐπεφέρετον | ἐπεφερέτην | ἐπεφέρομεν | ἐπεφέρετε | ἐπέφερον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐπεφερόμην | ἐπεφέρου | ἐπεφέρετο | ἐπεφέρεσθον | ἐπεφερέσθην | ἐπεφερόμεθᾰ | ἐπεφέρεσθε | ἐπεφέροντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: ἐποίσω, ἐποίσομαι, ἐποισθήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐποίσω | ἐποίσεις | ἐποίσει | ἐποίσετον | ἐποίσετον | ἐποίσομεν | ἐποίσετε | ἐποίσουσῐ(ν) | ||||
optative | ἐποίσοιμῐ | ἐποίσοις | ἐποίσοι | ἐποίσοιτον | ἐποισοίτην | ἐποίσοιμεν | ἐποίσοιτε | ἐποίσοιεν | |||||
middle | indicative | ἐποίσομαι | ἐποίσῃ, ἐποίσει |
ἐποίσεται | ἐποίσεσθον | ἐποίσεσθον | ἐποισόμεθᾰ | ἐποίσεσθε | ἐποίσονται | ||||
optative | ἐποισοίμην | ἐποίσοιο | ἐποίσοιτο | ἐποίσοισθον | ἐποισοίσθην | ἐποισοίμεθᾰ | ἐποίσοισθε | ἐποίσοιντο | |||||
passive | indicative | ἐποισθήσομαι | ἐποισθήσῃ | ἐποισθήσεται | ἐποισθήσεσθον | ἐποισθήσεσθον | ἐποισθησόμεθᾰ | ἐποισθήσεσθε | ἐποισθήσονται | ||||
optative | ἐποισθησοίμην | ἐποισθήσοιο | ἐποισθήσοιτο | ἐποισθήσοισθον | ἐποισθησοίσθην | ἐποισθησοίμεθᾰ | ἐποισθήσοισθε | ἐποισθήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | ἐποίσειν | ἐποίσεσθαι | ἐποισθήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | ἐποίσων | ἐποισόμενος | ἐποισθησόμενος | |||||||||
f | ἐποίσουσᾰ | ἐποισομένη | ἐποισθησομένη | ||||||||||
n | ἐποῖσον | ἐποισόμενον | ἐποισθησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: ἐπενεχθήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
passive | indicative | ἐπενεχθήσομαι | ἐπενεχθήσῃ | ἐπενεχθήσεται | ἐπενεχθήσεσθον | ἐπενεχθήσεσθον | ἐπενεχθησόμεθᾰ | ἐπενεχθήσεσθε | ἐπενεχθήσονται | ||||
optative | ἐπενεχθησοίμην | ἐπενεχθήσοιο | ἐπενεχθήσοιτο | ἐπενεχθήσοισθον | ἐπενεχθησοίσθην | ἐπενεχθησοίμεθᾰ | ἐπενεχθήσοισθε | ἐπενεχθήσοιντο | |||||
passive | |||||||||||||
infinitive | ἐπενεχθήσεσθαι | ||||||||||||
participle | m | ἐπενεχθησόμενος | |||||||||||
f | ἐπενεχθησομένη | ||||||||||||
n | ἐπενεχθησόμενον | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἐπήνεγκᾰ, ἐπηνεγκᾰ́μην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐπήνεγκᾰ | ἐπήνεγκᾰς | ἐπήνεγκε(ν) | ἐπηνέγκᾰτον | ἐπηνεγκᾰ́την | ἐπηνέγκᾰμεν | ἐπηνέγκᾰτε | ἐπήνεγκᾰν | ||||
subjunctive | ἐπενέγκω | ἐπενέγκῃς | ἐπενέγκῃ | ἐπενέγκητον | ἐπενέγκητον | ἐπενέγκωμεν | ἐπενέγκητε | ἐπενέγκωσῐ(ν) | |||||
optative | ἐπενέγκαιμῐ | ἐπενέγκειᾰς, ἐπενέγκαις |
ἐπενέγκειε(ν), ἐπενέγκαι |
ἐπενέγκαιτον | ἐπενεγκαίτην | ἐπενέγκαιμεν | ἐπενέγκαιτε | ἐπενέγκειᾰν, ἐπενέγκαιεν | |||||
imperative | ἐπένεγκον | ἐπενεγκᾰ́τω | ἐπενέγκᾰτον | ἐπενεγκᾰ́των | ἐπενέγκᾰτε | ἐπενεγκᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | ἐπηνεγκᾰ́μην | ἐπηνέγκω | ἐπηνέγκᾰτο | ἐπηνέγκᾰσθον | ἐπηνεγκᾰ́σθην | ἐπηνεγκᾰ́μεθᾰ | ἐπηνέγκᾰσθε | ἐπηνέγκᾰντο | ||||
subjunctive | ἐπενέγκωμαι | ἐπενέγκῃ | ἐπενέγκηται | ἐπενέγκησθον | ἐπενέγκησθον | ἐπενεγκώμεθᾰ | ἐπενέγκησθε | ἐπενέγκωνται | |||||
optative | ἐπενεγκαίμην | ἐπενέγκαιο | ἐπενέγκαιτο | ἐπενέγκαισθον | ἐπενεγκαίσθην | ἐπενεγκαίμεθᾰ | ἐπενέγκαισθε | ἐπενέγκαιντο | |||||
imperative | ἐπένεγκαι | ἐπενεγκᾰ́σθω | ἐπενέγκᾰσθον | ἐπενεγκᾰ́σθων | ἐπενέγκᾰσθε | ἐπενεγκᾰ́σθων | |||||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | ἐπενέγκαι | ἐπενέγκᾰσθαι | |||||||||||
participle | m | ἐπενέγκᾱς | ἐπενεγκᾰ́μενος | ||||||||||
f | ἐπενέγκᾱσᾰ | ἐπενεγκᾰμένη | |||||||||||
n | ἐπενέγκᾰν | ἐπενεγκᾰ́μενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἐπήνεγκον, ἐπηνεγκόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐπήνεγκον | ἐπήνεγκες | ἐπήνεγκε(ν) | ἐπηνέγκετον | ἐπηνεγκέτην | ἐπηνέγκομεν | ἐπηνέγκετε | ἐπήνεγκον | ||||
subjunctive | ἐπενέγκω | ἐπενέγκῃς | ἐπενέγκῃ | ἐπενέγκητον | ἐπενέγκητον | ἐπενέγκωμεν | ἐπενέγκητε | ἐπενέγκωσῐ(ν) | |||||
optative | ἐπενέγκοιμῐ | ἐπενέγκοις | ἐπενέγκοι | ἐπενέγκοιτον | ἐπενεγκοίτην | ἐπενέγκοιμεν | ἐπενέγκοιτε | ἐπενέγκοιεν | |||||
imperative | ἐπένεγκε | ἐπενεγκέτω | ἐπενέγκετον | ἐπενεγκέτων | ἐπενέγκετε | ἐπενεγκόντων | |||||||
middle | indicative | ἐπηνεγκόμην | ἐπηνέγκου | ἐπηνέγκετο | ἐπηνέγκεσθον | ἐπηνεγκέσθην | ἐπηνεγκόμεθᾰ | ἐπηνέγκεσθε | ἐπηνέγκοντο | ||||
subjunctive | ἐπενέγκωμαι | ἐπενέγκῃ | ἐπενέγκηται | ἐπενέγκησθον | ἐπενέγκησθον | ἐπενεγκώμεθᾰ | ἐπενέγκησθε | ἐπενέγκωνται | |||||
optative | ἐπενεγκοίμην | ἐπενέγκοιο | ἐπενέγκοιτο | ἐπενέγκοισθον | ἐπενεγκοίσθην | ἐπενεγκοίμεθᾰ | ἐπενέγκοισθε | ἐπενέγκοιντο | |||||
imperative | ἐπενεγκοῦ | ἐπενεγκέσθω | ἐπενέγκεσθον | ἐπενεγκέσθων | ἐπενέγκεσθε | ἐπενεγκέσθων | |||||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | ἐπενεγκεῖν | ἐπενεγκέσθαι | |||||||||||
participle | m | ἐπενεγκών | ἐπενεγκόμενος | ||||||||||
f | ἐπενεγκοῦσᾰ | ἐπενεγκομένη | |||||||||||
n | ἐπενεγκόν | ἐπενεγκόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἐπήνεικᾰ, ἐπηνεικᾰ́μην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐπήνεικᾰ | ἐπήνεικᾰς | ἐπήνεικε(ν) | ἐπηνείκᾰτον | ἐπηνεικᾰ́την | ἐπηνείκᾰμεν | ἐπηνείκᾰτε | ἐπήνεικᾰν | ||||
subjunctive | ἐπενείκω | ἐπενείκῃς | ἐπενείκῃ | ἐπενείκητον | ἐπενείκητον | ἐπενείκωμεν | ἐπενείκητε | ἐπενείκωσῐ(ν) | |||||
optative | ἐπενείκαιμῐ | ἐπενείκειᾰς, ἐπενείκαις |
ἐπενείκειε(ν), ἐπενείκαι |
ἐπενείκαιτον | ἐπενεικαίτην | ἐπενείκαιμεν | ἐπενείκαιτε | ἐπενείκειᾰν, ἐπενείκαιεν | |||||
imperative | ἐπένεικον | ἐπενεικᾰ́τω | ἐπενείκᾰτον | ἐπενεικᾰ́των | ἐπενείκᾰτε | ἐπενεικᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | ἐπηνεικᾰ́μην | ἐπηνείκω | ἐπηνείκᾰτο | ἐπηνείκᾰσθον | ἐπηνεικᾰ́σθην | ἐπηνεικᾰ́μεθᾰ | ἐπηνείκᾰσθε | ἐπηνείκᾰντο | ||||
subjunctive | ἐπενείκωμαι | ἐπενείκῃ | ἐπενείκηται | ἐπενείκησθον | ἐπενείκησθον | ἐπενεικώμεθᾰ | ἐπενείκησθε | ἐπενείκωνται | |||||
optative | ἐπενεικαίμην | ἐπενείκαιο | ἐπενείκαιτο | ἐπενείκαισθον | ἐπενεικαίσθην | ἐπενεικαίμεθᾰ | ἐπενείκαισθε | ἐπενείκαιντο | |||||
imperative | ἐπένεικαι | ἐπενεικᾰ́σθω | ἐπενείκᾰσθον | ἐπενεικᾰ́σθων | ἐπενείκᾰσθε | ἐπενεικᾰ́σθων | |||||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | ἐπενεῖκαι | ἐπενείκᾰσθαι | |||||||||||
participle | m | ἐπενείκᾱς | ἐπενεικᾰ́μενος | ||||||||||
f | ἐπενείκᾱσᾰ | ἐπενεικᾰμένη | |||||||||||
n | ἐπενεῖκᾰν | ἐπενεικᾰ́μενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἐπήνῐκᾰ, ἐπηνῐκᾰ́μην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐπήνῐκᾰ | ἐπήνῐκᾰς | ἐπήνῐκε(ν) | ἐπηνῐ́κᾰτον | ἐπηνῐκᾰ́την | ἐπηνῐ́κᾰμεν | ἐπηνῐ́κᾰτε | ἐπήνῐκᾰν | ||||
subjunctive | ἐπενῐ́κω | ἐπενῐ́κῃς | ἐπενῐ́κῃ | ἐπενῐ́κητον | ἐπενῐ́κητον | ἐπενῐ́κωμεν | ἐπενῐ́κητε | ἐπενῐ́κωσῐ(ν) | |||||
optative | ἐπενῐ́καιμῐ | ἐπενῐ́κειᾰς, ἐπενῐ́καις |
ἐπενῐ́κειε(ν), ἐπενῐ́και |
ἐπενῐ́καιτον | ἐπενῐκαίτην | ἐπενῐ́καιμεν | ἐπενῐ́καιτε | ἐπενῐ́κειᾰν, ἐπενῐ́καιεν | |||||
imperative | ἐπένῐκον | ἐπενῐκᾰ́τω | ἐπενῐ́κᾰτον | ἐπενῐκᾰ́των | ἐπενῐ́κᾰτε | ἐπενῐκᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | ἐπηνῐκᾰ́μην | ἐπηνῐ́κω | ἐπηνῐ́κᾰτο | ἐπηνῐ́κᾰσθον | ἐπηνῐκᾰ́σθην | ἐπηνῐκᾰ́μεθᾰ | ἐπηνῐ́κᾰσθε | ἐπηνῐ́κᾰντο | ||||
subjunctive | ἐπενῐ́κωμαι | ἐπενῐ́κῃ | ἐπενῐ́κηται | ἐπενῐ́κησθον | ἐπενῐ́κησθον | ἐπενῐκώμεθᾰ | ἐπενῐ́κησθε | ἐπενῐ́κωνται | |||||
optative | ἐπενῐκαίμην | ἐπενῐ́καιο | ἐπενῐ́καιτο | ἐπενῐ́καισθον | ἐπενῐκαίσθην | ἐπενῐκαίμεθᾰ | ἐπενῐ́καισθε | ἐπενῐ́καιντο | |||||
imperative | ἐπένῐκαι | ἐπενῐκᾰ́σθω | ἐπενῐ́κᾰσθον | ἐπενῐκᾰ́σθων | ἐπενῐ́κᾰσθε | ἐπενῐκᾰ́σθων | |||||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | ἐπενῐ́και | ἐπενῐ́κᾰσθαι | |||||||||||
participle | m | ἐπενῐ́κᾱς | ἐπενῐκᾰ́μενος | ||||||||||
f | ἐπενῐ́κᾱσᾰ | ἐπενῐκᾰμένη | |||||||||||
n | ἐπενῐ́κᾰν | ἐπενῐκᾰ́μενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἐπηνέχθην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
passive | indicative | ἐπηνέχθην | ἐπηνέχθης | ἐπηνέχθη | ἐπηνέχθητον | ἐπηνεχθήτην | ἐπηνέχθημεν | ἐπηνέχθητε | ἐπηνέχθησᾰν | ||||
subjunctive | ἐπενεχθῶ | ἐπενεχθῇς | ἐπενεχθῇ | ἐπενεχθῆτον | ἐπενεχθῆτον | ἐπενεχθῶμεν | ἐπενεχθῆτε | ἐπενεχθῶσῐ(ν) | |||||
optative | ἐπενεχθείην | ἐπενεχθείης | ἐπενεχθείη | ἐπενεχθεῖτον, ἐπενεχθείητον |
ἐπενεχθείτην, ἐπενεχθειήτην |
ἐπενεχθεῖμεν, ἐπενεχθείημεν |
ἐπενεχθεῖτε, ἐπενεχθείητε |
ἐπενεχθεῖεν, ἐπενεχθείησᾰν | |||||
imperative | ἐπενέχθητῐ | ἐπενεχθήτω | ἐπενέχθητον | ἐπενεχθήτων | ἐπενέχθητε | ἐπενεχθέντων | |||||||
passive | |||||||||||||
infinitive | ἐπενεχθῆναι | ||||||||||||
participle | m | ἐπενεχθείς | |||||||||||
f | ἐπενεχθεῖσᾰ | ||||||||||||
n | ἐπενεχθέν | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: ἐπενήνοχᾰ, ἐπενήνεγμαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐπενήνοχᾰ | ἐπενήνοχᾰς | ἐπενήνοχε(ν) | ἐπενηνόχᾰτον | ἐπενηνόχᾰτον | ἐπενηνόχᾰμεν | ἐπενηνόχᾰτε | ἐπενηνόχᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | ἐπενηνόχω | ἐπενηνόχῃς | ἐπενηνόχῃ | ἐπενηνόχητον | ἐπενηνόχητον | ἐπενηνόχωμεν | ἐπενηνόχητε | ἐπενηνόχωσῐ(ν) | |||||
optative | ἐπενηνόχοιμῐ, ἐπενηνοχοίην |
ἐπενηνόχοις, ἐπενηνοχοίης |
ἐπενηνόχοι, ἐπενηνοχοίη |
ἐπενηνόχοιτον | ἐπενηνοχοίτην | ἐπενηνόχοιμεν | ἐπενηνόχοιτε | ἐπενηνόχοιεν | |||||
imperative | ἐπενήνοχε | ἐπενηνοχέτω | ἐπενηνόχετον | ἐπενηνοχέτων | ἐπενηνόχετε | ἐπενηνοχόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | ἐπενήνεγμαι | ἐπενήνεξαι | ἐπενήνεκται | ἐπενήνεχθον | ἐπενήνεχθον | ἐπενηνέγμεθᾰ | ἐπενήνεχθε | ἐπενηνέχᾰται | ||||
subjunctive | ἐπενηνεγμένος ὦ | ἐπενηνεγμένος ᾖς | ἐπενηνεγμένος ᾖ | ἐπενηνεγμένω ἦτον | ἐπενηνεγμένω ἦτον | ἐπενηνεγμένοι ὦμεν | ἐπενηνεγμένοι ἦτε | ἐπενηνεγμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | ἐπενηνεγμένος εἴην | ἐπενηνεγμένος εἴης | ἐπενηνεγμένος εἴη | ἐπενηνεγμένω εἴητον/εἶτον | ἐπενηνεγμένω εἰήτην/εἴτην | ἐπενηνεγμένοι εἴημεν/εἶμεν | ἐπενηνεγμένοι εἴητε/εἶτε | ἐπενηνεγμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | ἐπενήνεξο | ἐπενηνέχθω | ἐπενήνεχθον | ἐπενηνέχθων | ἐπενήνεχθε | ἐπενηνέχθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | ἐπενηνοχέναι | ἐπενηνέχθαι | |||||||||||
participle | m | ἐπενηνοχώς | ἐπενηνεγμένος | ||||||||||
f | ἐπενηνοχυῖᾰ | ἐπενηνεγμένη | |||||||||||
n | ἐπενηνοχός | ἐπενηνεγμένον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Pluperfect: ἐπενηνόχειν, ἐπενηνέγμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐπενηνόχειν, ἐπενηνόχη |
ἐπενηνόχεις, ἐπενηνόχης |
ἐπενηνόχει(ν) | ἐπενηνόχετον | ἐπενηνοχέτην | ἐπενηνόχεμεν | ἐπενηνόχετε | ἐπενηνόχεσᾰν | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐπενηνέγμην | ἐπενήνεξο | ἐπενήνεκτο | ἐπενήνεχθον | ἐπενηνέχθην | ἐπενηνέγμεθᾰ | ἐπενήνεχθε | ἐπενηνέχᾰτο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
References
- “ἐπιφέρω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “ἐπιφέρω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- “ἐπιφέρω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- ἐπιφέρω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- ἐπιφέρω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- “ἐπιφέρω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- G2018 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.