ἐκτομιαῖος

Ancient Greek

Etymology

From ἐκτομίας (ektomías, “a eunuch”) +‎ -ῐος (-ios, adjective-forming suffix)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ek.to.mi.âi̯.os/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ek.to.miˈɛ.os/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ek.to.miˈɛ.os/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ek.to.miˈe.os/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ek.to.miˈe.os/

Adjective

ἐκτομῐαῖος • (ektomiaîos) m (feminine ἐκτομῐαίᾱ, neuter ἐκτομῐαῖον); first/second declension

castrated

Declension

First and second declension of ἐκτομιαῖος; ἐκτομιαίᾱ; ἐκτομιαῖον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἐκτομιαῖος ektomiaîos	ἐκτομιαίᾱ ektomiaíā	ἐκτομιαῖον ektomiaîon	ἐκτομιαίω ektomiaíō	ἐκτομιαίᾱ ektomiaíā	ἐκτομιαίω ektomiaíō	ἐκτομιαῖοι ektomiaîoi	ἐκτομιαῖαι ektomiaîai	ἐκτομιαῖᾰ ektomiaîa
Genitive	ἐκτομιαίου ektomiaíou	ἐκτομιαίᾱς ektomiaíās	ἐκτομιαίου ektomiaíou	ἐκτομιαίοιν ektomiaíoin	ἐκτομιαίαιν ektomiaíain	ἐκτομιαίοιν ektomiaíoin	ἐκτομιαίων ektomiaíōn	ἐκτομιαίων ektomiaíōn	ἐκτομιαίων ektomiaíōn
Dative	ἐκτομιαίῳ ektomiaíōi	ἐκτομιαίᾳ ektomiaíāi	ἐκτομιαίῳ ektomiaíōi	ἐκτομιαίοιν ektomiaíoin	ἐκτομιαίαιν ektomiaíain	ἐκτομιαίοιν ektomiaíoin	ἐκτομιαίοις ektomiaíois	ἐκτομιαίαις ektomiaíais	ἐκτομιαίοις ektomiaíois
Accusative	ἐκτομιαῖον ektomiaîon	ἐκτομιαίᾱν ektomiaíān	ἐκτομιαῖον ektomiaîon	ἐκτομιαίω ektomiaíō	ἐκτομιαίᾱ ektomiaíā	ἐκτομιαίω ektomiaíō	ἐκτομιαίους ektomiaíous	ἐκτομιαίᾱς ektomiaíās	ἐκτομιαῖᾰ ektomiaîa
Vocative	ἐκτομιαῖε ektomiaîe	ἐκτομιαίᾱ ektomiaíā	ἐκτομιαῖον ektomiaîon	ἐκτομιαίω ektomiaíō	ἐκτομιαίᾱ ektomiaíā	ἐκτομιαίω ektomiaíō	ἐκτομιαῖοι ektomiaîoi	ἐκτομιαῖαι ektomiaîai	ἐκτομιαῖᾰ ektomiaîa
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἐκτομιαίως ektomiaíōs			ἐκτομιαιότερος ektomiaióteros			ἐκτομιαιότᾰτος ektomiaiótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.