ἐκτάμνω
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /ek.tám.nɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ɛkˈtam.no/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ekˈtam.no/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ekˈtam.no/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ekˈtam.no/
Conjugation
Present: ἐκτάμνω, ἐκτάμνομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐκτάμνω | ἐκτάμνεις | ἐκτάμνει | ἐκτάμνετον | ἐκτάμνετον | ἐκτάμνομεν | ἐκτάμνετε | ἐκτάμνουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | ἐκτάμνω | ἐκτάμνῃς | ἐκτάμνῃ | ἐκτάμνητον | ἐκτάμνητον | ἐκτάμνωμεν | ἐκτάμνητε | ἐκτάμνωσῐ(ν) | |||||
optative | ἐκτάμνοιμῐ | ἐκτάμνοις | ἐκτάμνοι | ἐκτάμνοιτον | ἐκταμνοίτην | ἐκτάμνοιμεν | ἐκτάμνοιτε | ἐκτάμνοιεν | |||||
imperative | ἔκταμνε | ἐκταμνέτω | ἐκτάμνετον | ἐκταμνέτων | ἐκτάμνετε | ἐκταμνόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | ἐκτάμνομαι | ἐκτάμνῃ, ἐκτάμνει |
ἐκτάμνεται | ἐκτάμνεσθον | ἐκτάμνεσθον | ἐκταμνόμεθᾰ | ἐκτάμνεσθε | ἐκτάμνονται | ||||
subjunctive | ἐκτάμνωμαι | ἐκτάμνῃ | ἐκτάμνηται | ἐκτάμνησθον | ἐκτάμνησθον | ἐκταμνώμεθᾰ | ἐκτάμνησθε | ἐκτάμνωνται | |||||
optative | ἐκταμνοίμην | ἐκτάμνοιο | ἐκτάμνοιτο | ἐκτάμνοισθον | ἐκταμνοίσθην | ἐκταμνοίμεθᾰ | ἐκτάμνοισθε | ἐκτάμνοιντο | |||||
imperative | ἐκτάμνου | ἐκταμνέσθω | ἐκτάμνεσθον | ἐκταμνέσθων | ἐκτάμνεσθε | ἐκταμνέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | ἐκτάμνειν | ἐκτάμνεσθαι | |||||||||||
participle | m | ἐκτάμνων | ἐκταμνόμενος | ||||||||||
f | ἐκτάμνουσᾰ | ἐκταμνομένη | |||||||||||
n | ἐκτᾶμνον | ἐκταμνόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ἐξέταμνον, ἐξεταμνόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐξέταμνον | ἐξέταμνες | ἐξέταμνε(ν) | ἐξετάμνετον | ἐξεταμνέτην | ἐξετάμνομεν | ἐξετάμνετε | ἐξέταμνον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐξεταμνόμην | ἐξετάμνου | ἐξετάμνετο | ἐξετάμνεσθον | ἐξεταμνέσθην | ἐξεταμνόμεθᾰ | ἐξετάμνεσθε | ἐξετάμνοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: ἐκταμέω, ἐκταμέομαι, ἐκταμήσομαι (Uncontracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐκταμέω | ἐκταμέεις | ἐκταμέει | ἐκταμέετον | ἐκταμέετον | ἐκταμέομεν | ἐκταμέετε | ἐκταμέουσῐ(ν) | ||||
optative | ἐκταμέοιμῐ | ἐκταμέοις | ἐκταμέοι | ἐκταμέοιτον | ἐκταμεοίτην | ἐκταμέοιμεν | ἐκταμέοιτε | ἐκταμέοιεν | |||||
middle | indicative | ἐκταμέομαι | ἐκταμέῃ, ἐκταμέει |
ἐκταμέεται | ἐκταμέεσθον | ἐκταμέεσθον | ἐκταμεόμεθᾰ | ἐκταμέεσθε | ἐκταμέονται | ||||
optative | ἐκταμεοίμην | ἐκταμέοιο | ἐκταμέοιτο | ἐκταμέοισθον | ἐκταμεοίσθην | ἐκταμεοίμεθᾰ | ἐκταμέοισθε | ἐκταμέοιντο | |||||
passive | indicative | ἐκταμήσομαι | ἐκταμήσῃ | ἐκταμήσεται | ἐκταμήσεσθον | ἐκταμήσεσθον | ἐκταμησόμεθᾰ | ἐκταμήσεσθε | ἐκταμήσονται | ||||
optative | ἐκταμησοίμην | ἐκταμήσοιο | ἐκταμήσοιτο | ἐκταμήσοισθον | ἐκταμησοίσθην | ἐκταμησοίμεθᾰ | ἐκταμήσοισθε | ἐκταμήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | ἐκταμέειν | ἐκταμέεσθαι | ἐκταμήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | ἐκταμέων | ἐκταμεόμενος | ἐκταμησόμενος | |||||||||
f | ἐκταμέουσᾰ | ἐκταμεομένη | ἐκταμησομένη | ||||||||||
n | ἐκταμέον | ἐκταμεόμενον | ἐκταμησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: ἐκταμῶ, ἐκταμοῦμαι, ἐκταμήσομαι (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐκταμῶ | ἐκταμεῖς | ἐκταμεῖ | ἐκταμεῖτον | ἐκταμεῖτον | ἐκταμοῦμεν | ἐκταμεῖτε | ἐκταμοῦσῐ(ν) | ||||
optative | ἐκταμοίην, ἐκταμοῖμῐ |
ἐκταμοίης, ἐκταμοῖς |
ἐκταμοίη, ἐκταμοῖ |
ἐκταμοῖτον, ἐκταμοίητον |
ἐκταμοίτην, ἐκταμοιήτην |
ἐκταμοῖμεν, ἐκταμοίημεν |
ἐκταμοῖτε, ἐκταμοίητε |
ἐκταμοῖεν, ἐκταμοίησᾰν | |||||
middle | indicative | ἐκταμοῦμαι | ἐκταμῇ | ἐκταμεῖται | ἐκταμεῖσθον | ἐκταμεῖσθον | ἐκταμούμεθᾰ | ἐκταμεῖσθε | ἐκταμοῦνται | ||||
optative | ἐκταμοίμην | ἐκταμοῖο | ἐκταμοῖτο | ἐκταμοῖσθον | ἐκταμοίσθην | ἐκταμοίμεθᾰ | ἐκταμοῖσθε | ἐκταμοῖντο | |||||
passive | indicative | ἐκταμήσομαι | ἐκταμήσῃ | ἐκταμήσεται | ἐκταμήσεσθον | ἐκταμήσεσθον | ἐκταμησόμεθᾰ | ἐκταμήσεσθε | ἐκταμήσονται | ||||
optative | ἐκταμησοίμην | ἐκταμήσοιο | ἐκταμήσοιτο | ἐκταμήσοισθον | ἐκταμησοίσθην | ἐκταμησοίμεθᾰ | ἐκταμήσοισθε | ἐκταμήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | ἐκταμεῖν | ἐκταμεῖσθαι | ἐκταμήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | ἐκταμῶν | ἐκταμούμενος | ἐκταμησόμενος | |||||||||
f | ἐκταμοῦσᾰ | ἐκταμουμένη | ἐκταμησομένη | ||||||||||
n | ἐκταμοῦν | ἐκταμούμενον | ἐκταμησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐξέταμον | ἐξέταμες | ἐξέταμε(ν) | ἐξετάμετον | ἐξεταμέτην | ἐξετάμομεν | ἐξετάμετε | ἐξέταμον | ||||
subjunctive | ἐκτάμω | ἐκτάμῃς | ἐκτάμῃ | ἐκτάμητον | ἐκτάμητον | ἐκτάμωμεν | ἐκτάμητε | ἐκτάμωσῐ(ν) | |||||
optative | ἐκτάμοιμῐ | ἐκτάμοις | ἐκτάμοι | ἐκτάμοιτον | ἐκταμοίτην | ἐκτάμοιμεν | ἐκτάμοιτε | ἐκτάμοιεν | |||||
imperative | ἔκταμε | ἐκταμέτω | ἐκτάμετον | ἐκταμέτων | ἐκτάμετε | ἐκταμόντων | |||||||
middle | indicative | ἐξεταμόμην | ἐξετάμου | ἐξετάμετο | ἐξετάμεσθον | ἐξεταμέσθην | ἐξεταμόμεθᾰ | ἐξετάμεσθε | ἐξετάμοντο | ||||
subjunctive | ἐκτάμωμαι | ἐκτάμῃ | ἐκτάμηται | ἐκτάμησθον | ἐκτάμησθον | ἐκταμώμεθᾰ | ἐκτάμησθε | ἐκτάμωνται | |||||
optative | ἐκταμοίμην | ἐκτάμοιο | ἐκτάμοιτο | ἐκτάμοισθον | ἐκταμοίσθην | ἐκταμοίμεθᾰ | ἐκτάμοισθε | ἐκτάμοιντο | |||||
imperative | ἐκταμοῦ | ἐκταμέσθω | ἐκτάμεσθον | ἐκταμέσθων | ἐκτάμεσθε | ἐκταμέσθων | |||||||
passive | indicative | ἐξετμήθην | ἐξετμήθης | ἐξετμήθη | ἐξετμήθητον | ἐξετμηθήτην | ἐξετμήθημεν | ἐξετμήθητε | ἐξετμήθησᾰν | ||||
subjunctive | ἐκτμηθῶ | ἐκτμηθῇς | ἐκτμηθῇ | ἐκτμηθῆτον | ἐκτμηθῆτον | ἐκτμηθῶμεν | ἐκτμηθῆτε | ἐκτμηθῶσῐ(ν) | |||||
optative | ἐκτμηθείην | ἐκτμηθείης | ἐκτμηθείη | ἐκτμηθεῖτον, ἐκτμηθείητον |
ἐκτμηθείτην, ἐκτμηθειήτην |
ἐκτμηθεῖμεν, ἐκτμηθείημεν |
ἐκτμηθεῖτε, ἐκτμηθείητε |
ἐκτμηθεῖεν, ἐκτμηθείησᾰν | |||||
imperative | ἐκτμήθητῐ | ἐκτμηθήτω | ἐκτμήθητον | ἐκτμηθήτων | ἐκτμήθητε | ἐκτμηθέντων | |||||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | ἐκταμεῖν | ἐκταμέσθαι | ἐκτμηθῆναι | ||||||||||
participle | m | ἐκταμών | ἐκταμόμενος | ἐκτμηθείς | |||||||||
f | ἐκταμοῦσᾰ | ἐκταμομένη | ἐκτμηθεῖσᾰ | ||||||||||
n | ἐκταμόν | ἐκταμόμενον | ἐκτμηθέν | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.