ἐκλύω

Ancient Greek

Etymology

From ἐκ- (ek-, “out, away, off”) +‎ λῡ́ω (lū́ō, “loosen”)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.kly̌ː.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /eˈkly.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /eˈkly.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eˈkly.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eˈkli.o/

Verb

ἐκλῡ́ω • (eklū́ō)

to set free, to release, to be set free, to get one set free
get one delivered from danger
to unloose, unstring a bow, let one's tongue loose
to make an end of, to pay something off
to relax, to be faint, fail
(of things) to be unserviceable
(medicine) to relax the bowels
to pay in full
to purchase
to resolve a doubt
to dissolve
to break up, depart

Conjugation

Present: ἐκλῡ́ω, ἐκλῡ́ομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκλῡ́ω	ἐκλῡ́εις	ἐκλῡ́ει	ἐκλῡ́ετον	ἐκλῡ́ετον	ἐκλῡ́ομεν	ἐκλῡ́ετε	ἐκλῡ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	ἐκλῡ́ω	ἐκλῡ́ῃς	ἐκλῡ́ῃ	ἐκλῡ́ητον	ἐκλῡ́ητον	ἐκλῡ́ωμεν	ἐκλῡ́ητε	ἐκλῡ́ωσῐ(ν)
	optative	ἐκλῡ́οιμῐ	ἐκλῡ́οις	ἐκλῡ́οι	ἐκλῡ́οιτον	ἐκλῡοίτην	ἐκλῡ́οιμεν	ἐκλῡ́οιτε	ἐκλῡ́οιεν
	imperative		ἔκλῡε	ἐκλῡέτω	ἐκλῡ́ετον	ἐκλῡέτων		ἐκλῡ́ετε	ἐκλῡόντων
middle/ passive	indicative	ἐκλῡ́ομαι	ἐκλῡ́ῃ, ἐκλῡ́ει	ἐκλῡ́εται	ἐκλῡ́εσθον	ἐκλῡ́εσθον	ἐκλῡόμεθᾰ	ἐκλῡ́εσθε	ἐκλῡ́ονται
	subjunctive	ἐκλῡ́ωμαι	ἐκλῡ́ῃ	ἐκλῡ́ηται	ἐκλῡ́ησθον	ἐκλῡ́ησθον	ἐκλῡώμεθᾰ	ἐκλῡ́ησθε	ἐκλῡ́ωνται
	optative	ἐκλῡοίμην	ἐκλῡ́οιο	ἐκλῡ́οιτο	ἐκλῡ́οισθον	ἐκλῡοίσθην	ἐκλῡοίμεθᾰ	ἐκλῡ́οισθε	ἐκλῡ́οιντο
	imperative		ἐκλῡ́ου	ἐκλῡέσθω	ἐκλῡ́εσθον	ἐκλῡέσθων		ἐκλῡ́εσθε	ἐκλῡέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐκλῡ́ειν				ἐκλῡ́εσθαι
participle	m	ἐκλῡ́ων				ἐκλῡόμενος
	f	ἐκλῡ́ουσᾰ				ἐκλῡομένη
	n	ἐκλῦον				ἐκλῡόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐξέλῡον, ἐξελῡόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξέλῡον	ἐξέλῡες	ἐξέλῡε(ν)	ἐξελῡ́ετον	ἐξελῡέτην	ἐξελῡ́ομεν	ἐξελῡ́ετε	ἐξέλῡον
middle/ passive	indicative	ἐξελῡόμην	ἐξελῡ́ου	ἐξελῡ́ετο	ἐξελῡ́εσθον	ἐξελῡέσθην	ἐξελῡόμεθᾰ	ἐξελῡ́εσθε	ἐξελῡ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ἐκλῡ́σω, ἐκλῡ́σομαι, ἐκλῠθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκλῡ́σω	ἐκλῡ́σεις	ἐκλῡ́σει	ἐκλῡ́σετον	ἐκλῡ́σετον	ἐκλῡ́σομεν	ἐκλῡ́σετε	ἐκλῡ́σουσῐ(ν)
active	optative	ἐκλῡ́σοιμῐ	ἐκλῡ́σοις	ἐκλῡ́σοι	ἐκλῡ́σοιτον	ἐκλῡσοίτην	ἐκλῡ́σοιμεν	ἐκλῡ́σοιτε	ἐκλῡ́σοιεν
middle	indicative	ἐκλῡ́σομαι	ἐκλῡ́σῃ, ἐκλῡ́σει	ἐκλῡ́σεται	ἐκλῡ́σεσθον	ἐκλῡ́σεσθον	ἐκλῡσόμεθᾰ	ἐκλῡ́σεσθε	ἐκλῡ́σονται
middle	optative	ἐκλῡσοίμην	ἐκλῡ́σοιο	ἐκλῡ́σοιτο	ἐκλῡ́σοισθον	ἐκλῡσοίσθην	ἐκλῡσοίμεθᾰ	ἐκλῡ́σοισθε	ἐκλῡ́σοιντο
passive	indicative	ἐκλῠθήσομαι	ἐκλῠθήσῃ	ἐκλῠθήσεται	ἐκλῠθήσεσθον	ἐκλῠθήσεσθον	ἐκλῠθησόμεθᾰ	ἐκλῠθήσεσθε	ἐκλῠθήσονται
passive	optative	ἐκλῠθησοίμην	ἐκλῠθήσοιο	ἐκλῠθήσοιτο	ἐκλῠθήσοισθον	ἐκλῠθησοίσθην	ἐκλῠθησοίμεθᾰ	ἐκλῠθήσοισθε	ἐκλῠθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἐκλῡ́σειν			ἐκλῡ́σεσθαι		ἐκλῠθήσεσθαι
participle	m	ἐκλῡ́σων			ἐκλῡσόμενος		ἐκλῠθησόμενος
	f	ἐκλῡ́σουσᾰ			ἐκλῡσομένη		ἐκλῠθησομένη
	n	ἐκλῦσον			ἐκλῡσόμενον		ἐκλῠθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐξέλῡσᾰ, ἐξελῡσᾰ́μην, ἐξελῠ́θην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξέλῡσᾰ	ἐξέλῡσᾰς	ἐξέλῡσε(ν)	ἐξελῡ́σᾰτον	ἐξελῡσᾰ́την	ἐξελῡ́σᾰμεν	ἐξελῡ́σᾰτε	ἐξέλῡσᾰν
	subjunctive	ἐκλῡ́σω	ἐκλῡ́σῃς	ἐκλῡ́σῃ	ἐκλῡ́σητον	ἐκλῡ́σητον	ἐκλῡ́σωμεν	ἐκλῡ́σητε	ἐκλῡ́σωσῐ(ν)
	optative	ἐκλῡ́σαιμῐ	ἐκλῡ́σειᾰς, ἐκλῡ́σαις	ἐκλῡ́σειε(ν), ἐκλῡ́σαι	ἐκλῡ́σαιτον	ἐκλῡσαίτην	ἐκλῡ́σαιμεν	ἐκλῡ́σαιτε	ἐκλῡ́σειᾰν, ἐκλῡ́σαιεν
	imperative		ἔκλῡσον	ἐκλῡσᾰ́τω	ἐκλῡ́σᾰτον	ἐκλῡσᾰ́των		ἐκλῡ́σᾰτε	ἐκλῡσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐξελῡσᾰ́μην	ἐξελῡ́σω	ἐξελῡ́σᾰτο	ἐξελῡ́σᾰσθον	ἐξελῡσᾰ́σθην	ἐξελῡσᾰ́μεθᾰ	ἐξελῡ́σᾰσθε	ἐξελῡ́σᾰντο
	subjunctive	ἐκλῡ́σωμαι	ἐκλῡ́σῃ	ἐκλῡ́σηται	ἐκλῡ́σησθον	ἐκλῡ́σησθον	ἐκλῡσώμεθᾰ	ἐκλῡ́σησθε	ἐκλῡ́σωνται
	optative	ἐκλῡσαίμην	ἐκλῡ́σαιο	ἐκλῡ́σαιτο	ἐκλῡ́σαισθον	ἐκλῡσαίσθην	ἐκλῡσαίμεθᾰ	ἐκλῡ́σαισθε	ἐκλῡ́σαιντο
	imperative		ἔκλῡσαι	ἐκλῡσᾰ́σθω	ἐκλῡ́σᾰσθον	ἐκλῡσᾰ́σθων		ἐκλῡ́σᾰσθε	ἐκλῡσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐξελῠ́θην	ἐξελῠ́θης	ἐξελῠ́θη	ἐξελῠ́θητον	ἐξελῠθήτην	ἐξελῠ́θημεν	ἐξελῠ́θητε	ἐξελῠ́θησᾰν
	subjunctive	ἐκλῠθῶ	ἐκλῠθῇς	ἐκλῠθῇ	ἐκλῠθῆτον	ἐκλῠθῆτον	ἐκλῠθῶμεν	ἐκλῠθῆτε	ἐκλῠθῶσῐ(ν)
	optative	ἐκλῠθείην	ἐκλῠθείης	ἐκλῠθείη	ἐκλῠθεῖτον, ἐκλῠθείητον	ἐκλῠθείτην, ἐκλῠθειήτην	ἐκλῠθεῖμεν, ἐκλῠθείημεν	ἐκλῠθεῖτε, ἐκλῠθείητε	ἐκλῠθεῖεν, ἐκλῠθείησᾰν
	imperative		ἐκλῠ́θητῐ	ἐκλῠθήτω	ἐκλῠ́θητον	ἐκλῠθήτων		ἐκλῠ́θητε	ἐκλῠθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἐκλῦσαι			ἐκλῡ́σᾰσθαι		ἐκλῠθῆναι
participle	m	ἐκλῡ́σᾱς			ἐκλῡσᾰ́μενος		ἐκλῠθείς
	f	ἐκλῡ́σᾱσᾰ			ἐκλῡσᾰμένη		ἐκλῠθεῖσᾰ
	n	ἐκλῦσᾰν			ἐκλῡσᾰ́μενον		ἐκλῠθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἐκλέλῠκᾰ, ἐκλέλῠμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκλέλῠκᾰ	ἐκλέλῠκᾰς	ἐκλέλῠκε(ν)	ἐκλελῠ́κᾰτον	ἐκλελῠ́κᾰτον	ἐκλελῠ́κᾰμεν	ἐκλελῠ́κᾰτε	ἐκλελῠ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐκλελῠ́κω	ἐκλελῠ́κῃς	ἐκλελῠ́κῃ	ἐκλελῠ́κητον	ἐκλελῠ́κητον	ἐκλελῠ́κωμεν	ἐκλελῠ́κητε	ἐκλελῠ́κωσῐ(ν)
	optative	ἐκλελῠ́κοιμῐ, ἐκλελῠκοίην	ἐκλελῠ́κοις, ἐκλελῠκοίης	ἐκλελῠ́κοι, ἐκλελῠκοίη	ἐκλελῠ́κοιτον	ἐκλελῠκοίτην	ἐκλελῠ́κοιμεν	ἐκλελῠ́κοιτε	ἐκλελῠ́κοιεν
	imperative		ἐκλέλῠκε	ἐκλελῠκέτω	ἐκλελῠ́κετον	ἐκλελῠκέτων		ἐκλελῠ́κετε	ἐκλελῠκόντων
middle/ passive	indicative	ἐκλέλῠμαι	ἐκλέλῠσαι	ἐκλέλῠται	ἐκλέλῠσθον	ἐκλέλῠσθον	ἐκλελῠ́μεθᾰ	ἐκλέλῠσθε	ἐκλέλῠνται
	subjunctive	ἐκλελῠμένος ὦ	ἐκλελῠμένος ᾖς	ἐκλελῠμένος ᾖ	ἐκλελῠμένω ἦτον	ἐκλελῠμένω ἦτον	ἐκλελῠμένοι ὦμεν	ἐκλελῠμένοι ἦτε	ἐκλελῠμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐκλελῠμένος εἴην	ἐκλελῠμένος εἴης	ἐκλελῠμένος εἴη	ἐκλελῠμένω εἴητον/εἶτον	ἐκλελῠμένω εἰήτην/εἴτην	ἐκλελῠμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐκλελῠμένοι εἴητε/εἶτε	ἐκλελῠμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἐκλέλῠσο	ἐκλελῠ́σθω	ἐκλέλῠσθον	ἐκλελῠ́σθων		ἐκλέλῠσθε	ἐκλελῠ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐκλελῠκέναι				ἐκλελῠ́σθαι
participle	m	ἐκλελῠκώς				ἐκλελῠμένος
	f	ἐκλελῠκυῖᾰ				ἐκλελῠμένη
	n	ἐκλελῠκός				ἐκλελῠμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐξελελῠ́κειν, ἐξελελῠ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξελελῠ́κειν, ἐξελελῠ́κη	ἐξελελῠ́κεις, ἐξελελῠ́κης	ἐξελελῠ́κει(ν)	ἐξελελῠ́κετον	ἐξελελῠκέτην	ἐξελελῠ́κεμεν	ἐξελελῠ́κετε	ἐξελελῠ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐξελελῠ́μην	ἐξελέλῠσο	ἐξελέλῠτο	ἐξελέλῠσθον	ἐξελελῠ́σθην	ἐξελελῠ́μεθᾰ	ἐξελέλῠσθε	ἐξελέλῠντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἔκλυσις (éklusis)
ἐκλυτέος (eklutéos)
ἐκλυτήριος (eklutḗrios)
ἐκλυτικός (eklutikós)
ἔκλυτος (éklutos)
ἐκλυτρόω (eklutróō)