ἄδορος

Ancient Greek

From ἀ- (a-, not) +‎ δέρω (dérō, “to skin, flay”) +‎ -ος (-os).

ᾰ̓́δορος • (ádoros) m or f (neuter ᾰ̓́δορον); second declension

Second declension of ᾰ̓́δορος; ᾰ̓́δορον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	ᾰ̓́δορος ádoros	ᾰ̓́δορον ádoron	ᾰ̓δόρω adórō	ᾰ̓δόρω adórō	ᾰ̓́δοροι ádoroi	ᾰ̓́δορᾰ ádora
Genitive	ᾰ̓δόρου adórou	ᾰ̓δόρου adórou	ᾰ̓δόροιν adóroin	ᾰ̓δόροιν adóroin	ᾰ̓δόρων adórōn	ᾰ̓δόρων adórōn
Dative	ᾰ̓δόρῳ adórōi	ᾰ̓δόρῳ adórōi	ᾰ̓δόροιν adóroin	ᾰ̓δόροιν adóroin	ᾰ̓δόροις adórois	ᾰ̓δόροις adórois
Accusative	ᾰ̓́δορον ádoron	ᾰ̓́δορον ádoron	ᾰ̓δόρω adórō	ᾰ̓δόρω adórō	ᾰ̓δόρους adórous	ᾰ̓́δορᾰ ádora
Vocative	ᾰ̓́δορε ádore	ᾰ̓́δορον ádoron	ᾰ̓δόρω adórō	ᾰ̓δόρω adórō	ᾰ̓́δοροι ádoroi	ᾰ̓́δορᾰ ádora
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	ᾰ̓δόρως adórōs		ᾰ̓δορώτερος adorṓteros		ᾰ̓δορώτᾰτος adorṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

ᾰ̓́δορος • (ádoros) m (genitive ᾰ̓δόρου); second declension

Second declension of ὁ ᾰ̓́δορος; τοῦ ᾰ̓δόρου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ ᾰ̓́δορος ho ádoros	τὼ ᾰ̓δόρω tṑ adórō	οἱ ᾰ̓́δοροι hoi ádoroi
Genitive	τοῦ ᾰ̓δόρου toû adórou	τοῖν ᾰ̓δόροιν toîn adóroin	τῶν ᾰ̓δόρων tôn adórōn
Dative	τῷ ᾰ̓δόρῳ tôi adórōi	τοῖν ᾰ̓δόροιν toîn adóroin	τοῖς ᾰ̓δόροις toîs adórois
Accusative	τὸν ᾰ̓́δορον tòn ádoron	τὼ ᾰ̓δόρω tṑ adórō	τοὺς ᾰ̓δόρους toùs adórous
Vocative	ᾰ̓́δορε ádore	ᾰ̓δόρω adórō	ᾰ̓́δοροι ádoroi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.