ἀτέμβω

Ancient Greek

Etymology

Unknown. Traditionally connected with Sanskrit दभ्नोति (dabhnoti, “to injure, destroy”), for which see the root दभ् (dabh) for more.

Pronunciation
 

Verb

ἀτέμβω • (atémbō)

  1. to maltreat, afflict
    Synonym: αἰκῐ́ζω (aikízō)
  2. (passive voice) to be bereft or cheated of a thing

Inflection
   Present: ἀτέμβω, ἀτέμβομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀτέμβω ἀτέμβεις ἀτέμβει ἀτέμβετον ἀτέμβετον ἀτέμβομεν ἀτέμβετε ἀτέμβουσῐ(ν)
subjunctive ἀτέμβω ἀτέμβῃς ἀτέμβῃ ἀτέμβητον ἀτέμβητον ἀτέμβωμεν ἀτέμβητε ἀτέμβωσῐ(ν)
optative ἀτέμβοιμῐ ἀτέμβοις ἀτέμβοι ἀτέμβοιτον ἀτεμβοίτην ἀτέμβοιμεν ἀτέμβοιτε ἀτέμβοιεν
imperative   ἄτεμβε ἀτεμβέτω ἀτέμβετον ἀτεμβέτων   ἀτέμβετε ἀτεμβόντων
middle/
passive		 indicative ἀτέμβομαι ἀτέμβῃ,
ἀτέμβει		 ἀτέμβεται ἀτέμβεσθον ἀτέμβεσθον ἀτεμβόμεθᾰ ἀτέμβεσθε ἀτέμβονται
subjunctive ἀτέμβωμαι ἀτέμβῃ ἀτέμβηται ἀτέμβησθον ἀτέμβησθον ἀτεμβώμεθᾰ ἀτέμβησθε ἀτέμβωνται
optative ἀτεμβοίμην ἀτέμβοιο ἀτέμβοιτο ἀτέμβοισθον ἀτεμβοίσθην ἀτεμβοίμεθᾰ ἀτέμβοισθε ἀτέμβοιντο
imperative   ἀτέμβου ἀτεμβέσθω ἀτέμβεσθον ἀτεμβέσθων   ἀτέμβεσθε ἀτεμβέσθων
active middle/passive
infinitive ἀτέμβειν ἀτέμβεσθαι
participle m ἀτέμβων ἀτεμβόμενος
f ἀτέμβουσᾰ ἀτεμβομένη
n ἀτέμβον ἀτεμβόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms
  • ἀτέμβῐος (atémbios)

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.