ἀράσσω

Ancient Greek

Alternative forms

ἀρᾰ́ττω (aráttō) — Attic

Etymology

Unknown, but Beekes suggests an onomatopoeic origin. Possibly related to ῥάσσω (rhássō, “to strike, dash”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.rás.sɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈras.so/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈras.so/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈras.so/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈra.so/

Verb

ἀρᾰ́σσω • (arássō)

to smite, dash in pieces
to knock at the door
(of rattling, crashing) to beat, strike

Conjugation

Present: ἀρᾰ́σσω, ἀρᾰ́σσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀρᾰ́σσω	ἀρᾰ́σσεις	ἀρᾰ́σσει	ἀρᾰ́σσετον	ἀρᾰ́σσετον	ἀρᾰ́σσομεν	ἀρᾰ́σσετε	ἀρᾰ́σσουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀρᾰ́σσω	ἀρᾰ́σσῃς	ἀρᾰ́σσῃ	ἀρᾰ́σσητον	ἀρᾰ́σσητον	ἀρᾰ́σσωμεν	ἀρᾰ́σσητε	ἀρᾰ́σσωσῐ(ν)
	optative	ἀρᾰ́σσοιμῐ	ἀρᾰ́σσοις	ἀρᾰ́σσοι	ἀρᾰ́σσοιτον	ἀρᾰσσοίτην	ἀρᾰ́σσοιμεν	ἀρᾰ́σσοιτε	ἀρᾰ́σσοιεν
	imperative		ἄρᾰσσε	ἀρᾰσσέτω	ἀρᾰ́σσετον	ἀρᾰσσέτων		ἀρᾰ́σσετε	ἀρᾰσσόντων
middle/ passive	indicative	ἀρᾰ́σσομαι	ἀρᾰ́σσῃ, ἀρᾰ́σσει	ἀρᾰ́σσεται	ἀρᾰ́σσεσθον	ἀρᾰ́σσεσθον	ἀρᾰσσόμεθᾰ	ἀρᾰ́σσεσθε	ἀρᾰ́σσονται
	subjunctive	ἀρᾰ́σσωμαι	ἀρᾰ́σσῃ	ἀρᾰ́σσηται	ἀρᾰ́σσησθον	ἀρᾰ́σσησθον	ἀρᾰσσώμεθᾰ	ἀρᾰ́σσησθε	ἀρᾰ́σσωνται
	optative	ἀρᾰσσοίμην	ἀρᾰ́σσοιο	ἀρᾰ́σσοιτο	ἀρᾰ́σσοισθον	ἀρᾰσσοίσθην	ἀρᾰσσοίμεθᾰ	ἀρᾰ́σσοισθε	ἀρᾰ́σσοιντο
	imperative		ἀρᾰ́σσου	ἀρᾰσσέσθω	ἀρᾰ́σσεσθον	ἀρᾰσσέσθων		ἀρᾰ́σσεσθε	ἀρᾰσσέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀρᾰ́σσειν				ἀρᾰ́σσεσθαι
participle	m	ἀρᾰ́σσων				ἀρᾰσσόμενος
	f	ἀρᾰ́σσουσᾰ				ἀρᾰσσομένη
	n	ἀρᾰ́σσον				ἀρᾰσσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἤρᾰσσον, ἠρᾰσσόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἤρᾰσσον	ἤρᾰσσες	ἤρᾰσσε(ν)	ἠρᾰ́σσετον	ἠρᾰσσέτην	ἠρᾰ́σσομεν	ἠρᾰ́σσετε	ἤρᾰσσον
middle/ passive	indicative	ἠρᾰσσόμην	ἠρᾰ́σσου	ἠρᾰ́σσετο	ἠρᾰ́σσεσθον	ἠρᾰσσέσθην	ἠρᾰσσόμεθᾰ	ἠρᾰ́σσεσθε	ἠρᾰ́σσοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ἀρᾰ́ξω, ἀρᾰ́ξομαι, ἀρᾰχθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀρᾰ́ξω	ἀρᾰ́ξεις	ἀρᾰ́ξει	ἀρᾰ́ξετον	ἀρᾰ́ξετον	ἀρᾰ́ξομεν	ἀρᾰ́ξετε	ἀρᾰ́ξουσῐ(ν)
active	optative	ἀρᾰ́ξοιμῐ	ἀρᾰ́ξοις	ἀρᾰ́ξοι	ἀρᾰ́ξοιτον	ἀρᾰξοίτην	ἀρᾰ́ξοιμεν	ἀρᾰ́ξοιτε	ἀρᾰ́ξοιεν
middle	indicative	ἀρᾰ́ξομαι	ἀρᾰ́ξῃ, ἀρᾰ́ξει	ἀρᾰ́ξεται	ἀρᾰ́ξεσθον	ἀρᾰ́ξεσθον	ἀρᾰξόμεθᾰ	ἀρᾰ́ξεσθε	ἀρᾰ́ξονται
middle	optative	ἀρᾰξοίμην	ἀρᾰ́ξοιο	ἀρᾰ́ξοιτο	ἀρᾰ́ξοισθον	ἀρᾰξοίσθην	ἀρᾰξοίμεθᾰ	ἀρᾰ́ξοισθε	ἀρᾰ́ξοιντο
passive	indicative	ἀρᾰχθήσομαι	ἀρᾰχθήσῃ	ἀρᾰχθήσεται	ἀρᾰχθήσεσθον	ἀρᾰχθήσεσθον	ἀρᾰχθησόμεθᾰ	ἀρᾰχθήσεσθε	ἀρᾰχθήσονται
passive	optative	ἀρᾰχθησοίμην	ἀρᾰχθήσοιο	ἀρᾰχθήσοιτο	ἀρᾰχθήσοισθον	ἀρᾰχθησοίσθην	ἀρᾰχθησοίμεθᾰ	ἀρᾰχθήσοισθε	ἀρᾰχθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἀρᾰ́ξειν			ἀρᾰ́ξεσθαι		ἀρᾰχθήσεσθαι
participle	m	ἀρᾰ́ξων			ἀρᾰξόμενος		ἀρᾰχθησόμενος
	f	ἀρᾰ́ξουσᾰ			ἀρᾰξομένη		ἀρᾰχθησομένη
	n	ἀρᾰ́ξον			ἀρᾰξόμενον		ἀρᾰχθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἤρᾰξᾰ, ἠρᾰξᾰ́μην, ἠρᾰ́χθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἤρᾰξᾰ	ἤρᾰξᾰς	ἤρᾰξε(ν)	ἠρᾰ́ξᾰτον	ἠρᾰξᾰ́την	ἠρᾰ́ξᾰμεν	ἠρᾰ́ξᾰτε	ἤρᾰξᾰν
	subjunctive	ἀρᾰ́ξω	ἀρᾰ́ξῃς	ἀρᾰ́ξῃ	ἀρᾰ́ξητον	ἀρᾰ́ξητον	ἀρᾰ́ξωμεν	ἀρᾰ́ξητε	ἀρᾰ́ξωσῐ(ν)
	optative	ἀρᾰ́ξαιμῐ	ἀρᾰ́ξειᾰς, ἀρᾰ́ξαις	ἀρᾰ́ξειε(ν), ἀρᾰ́ξαι	ἀρᾰ́ξαιτον	ἀρᾰξαίτην	ἀρᾰ́ξαιμεν	ἀρᾰ́ξαιτε	ἀρᾰ́ξειᾰν, ἀρᾰ́ξαιεν
	imperative		ἄρᾰξον	ἀρᾰξᾰ́τω	ἀρᾰ́ξᾰτον	ἀρᾰξᾰ́των		ἀρᾰ́ξᾰτε	ἀρᾰξᾰ́ντων
middle	indicative	ἠρᾰξᾰ́μην	ἠρᾰ́ξω	ἠρᾰ́ξᾰτο	ἠρᾰ́ξᾰσθον	ἠρᾰξᾰ́σθην	ἠρᾰξᾰ́μεθᾰ	ἠρᾰ́ξᾰσθε	ἠρᾰ́ξᾰντο
	subjunctive	ἀρᾰ́ξωμαι	ἀρᾰ́ξῃ	ἀρᾰ́ξηται	ἀρᾰ́ξησθον	ἀρᾰ́ξησθον	ἀρᾰξώμεθᾰ	ἀρᾰ́ξησθε	ἀρᾰ́ξωνται
	optative	ἀρᾰξαίμην	ἀρᾰ́ξαιο	ἀρᾰ́ξαιτο	ἀρᾰ́ξαισθον	ἀρᾰξαίσθην	ἀρᾰξαίμεθᾰ	ἀρᾰ́ξαισθε	ἀρᾰ́ξαιντο
	imperative		ἄρᾰξαι	ἀρᾰξᾰ́σθω	ἀρᾰ́ξᾰσθον	ἀρᾰξᾰ́σθων		ἀρᾰ́ξᾰσθε	ἀρᾰξᾰ́σθων
passive	indicative	ἠρᾰ́χθην	ἠρᾰ́χθης	ἠρᾰ́χθη	ἠρᾰ́χθητον	ἠρᾰχθήτην	ἠρᾰ́χθημεν	ἠρᾰ́χθητε	ἠρᾰ́χθησᾰν
	subjunctive	ἀρᾰχθῶ	ἀρᾰχθῇς	ἀρᾰχθῇ	ἀρᾰχθῆτον	ἀρᾰχθῆτον	ἀρᾰχθῶμεν	ἀρᾰχθῆτε	ἀρᾰχθῶσῐ(ν)
	optative	ἀρᾰχθείην	ἀρᾰχθείης	ἀρᾰχθείη	ἀρᾰχθεῖτον, ἀρᾰχθείητον	ἀρᾰχθείτην, ἀρᾰχθειήτην	ἀρᾰχθεῖμεν, ἀρᾰχθείημεν	ἀρᾰχθεῖτε, ἀρᾰχθείητε	ἀρᾰχθεῖεν, ἀρᾰχθείησᾰν
	imperative		ἀρᾰ́χθητῐ	ἀρᾰχθήτω	ἀρᾰ́χθητον	ἀρᾰχθήτων		ἀρᾰ́χθητε	ἀρᾰχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἀρᾰ́ξαι			ἀρᾰ́ξᾰσθαι		ἀρᾰχθῆναι
participle	m	ἀρᾰ́ξᾱς			ἀρᾰξᾰ́μενος		ἀρᾰχθείς
	f	ἀρᾰ́ξᾱσᾰ			ἀρᾰξᾰμένη		ἀρᾰχθεῖσᾰ
	n	ἀρᾰ́ξᾰν			ἀρᾰξᾰ́μενον		ἀρᾰχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἀπαράσσω (aparássō)
ἀραγμός (aragmós)
καταράσσω (katarássō)
σῠναράσσω (sunarássō)