ἀποδεικτικός

Ancient Greek

Etymology

From ἀποδείκνυμι (apodeíknumi) +‎ -τικός (-tikós).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.po.deːk.ti.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.po.dik.tiˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.po.ðik.tiˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.po.ðik.tiˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.po.ðik.tiˈkos/

Adjective

ἀποδεικτῐκός • (apodeiktikós) m (feminine ἀποδεικτῐκή, neuter ἀποδεικτῐκόν); first/second declension

affording proof, demonstrative
explanatory
scientifically minded, exact
(nominalized, neuter plural) sights, attractions

Declension

First and second declension of ἀ̆ποδεικτῐκός; ἀ̆ποδεικτῐκή; ἀ̆ποδεικτῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἀ̆ποδεικτῐκός apodeiktikós	ἀ̆ποδεικτῐκή apodeiktikḗ	ἀ̆ποδεικτῐκόν apodeiktikón	ἀ̆ποδεικτῐκώ apodeiktikṓ	ἀ̆ποδεικτῐκᾱ́ apodeiktikā́	ἀ̆ποδεικτῐκώ apodeiktikṓ	ἀ̆ποδεικτῐκοί apodeiktikoí	ἀ̆ποδεικτῐκαί apodeiktikaí	ἀ̆ποδεικτῐκᾰ́ apodeiktiká
Genitive	ἀ̆ποδεικτῐκοῦ apodeiktikoû	ἀ̆ποδεικτῐκῆς apodeiktikês	ἀ̆ποδεικτῐκοῦ apodeiktikoû	ἀ̆ποδεικτῐκοῖν apodeiktikoîn	ἀ̆ποδεικτῐκαῖν apodeiktikaîn	ἀ̆ποδεικτῐκοῖν apodeiktikoîn	ἀ̆ποδεικτῐκῶν apodeiktikôn	ἀ̆ποδεικτῐκῶν apodeiktikôn	ἀ̆ποδεικτῐκῶν apodeiktikôn
Dative	ἀ̆ποδεικτῐκῷ apodeiktikôi	ἀ̆ποδεικτῐκῇ apodeiktikêi	ἀ̆ποδεικτῐκῷ apodeiktikôi	ἀ̆ποδεικτῐκοῖν apodeiktikoîn	ἀ̆ποδεικτῐκαῖν apodeiktikaîn	ἀ̆ποδεικτῐκοῖν apodeiktikoîn	ἀ̆ποδεικτῐκοῖς apodeiktikoîs	ἀ̆ποδεικτῐκαῖς apodeiktikaîs	ἀ̆ποδεικτῐκοῖς apodeiktikoîs
Accusative	ἀ̆ποδεικτῐκόν apodeiktikón	ἀ̆ποδεικτῐκήν apodeiktikḗn	ἀ̆ποδεικτῐκόν apodeiktikón	ἀ̆ποδεικτῐκώ apodeiktikṓ	ἀ̆ποδεικτῐκᾱ́ apodeiktikā́	ἀ̆ποδεικτῐκώ apodeiktikṓ	ἀ̆ποδεικτῐκούς apodeiktikoús	ἀ̆ποδεικτῐκᾱ́ς apodeiktikā́s	ἀ̆ποδεικτῐκᾰ́ apodeiktiká
Vocative	ἀ̆ποδεικτῐκέ apodeiktiké	ἀ̆ποδεικτῐκή apodeiktikḗ	ἀ̆ποδεικτῐκόν apodeiktikón	ἀ̆ποδεικτῐκώ apodeiktikṓ	ἀ̆ποδεικτῐκᾱ́ apodeiktikā́	ἀ̆ποδεικτῐκώ apodeiktikṓ	ἀ̆ποδεικτῐκοί apodeiktikoí	ἀ̆ποδεικτῐκαί apodeiktikaí	ἀ̆ποδεικτῐκᾰ́ apodeiktiká
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἀ̆ποδεικτῐκῶς apodeiktikôs			ἀ̆ποδεικτῐκώτερος apodeiktikṓteros			ἀ̆ποδεικτῐκώτᾰτος apodeiktikṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

→ English: apodeictic
→ Latin: apodīcticus (see there for further descendants)