ἀντεπιπλέω
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /an.te.pi.plé.ɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /an.te.piˈple.o/
- (4th CE Koine) IPA(key): /an.te.piˈple.o/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /an.te.piˈple.o/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /an.de.piˈple.o/
Conjugation
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἀντεπιπλέω | ἀντεπιπλεῖς | ἀντεπιπλεῖ | ἀντεπιπλεῖτον | ἀντεπιπλεῖτον | ἀντεπιπλέομεν | ἀντεπιπλεῖτε | ἀντεπιπλέουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | ἀντεπιπλέω | ἀντεπιπλέῃς | ἀντεπιπλέῃ | ἀντεπιπλέητον | ἀντεπιπλέητον | ἀντεπιπλέωμεν | ἀντεπιπλέητε | ἀντεπιπλέωσῐ(ν) | |||||
optative | ἀντεπιπλέοιμῐ | ἀντεπιπλέοις | ἀντεπιπλέοι | ἀντεπιπλέοιτον | ἀντεπιπλεοίτην | ἀντεπιπλέοιμεν | ἀντεπιπλέοιτε | ἀντεπιπλέοιεν | |||||
imperative | ἀντεπίπλει | ἀντεπιπλείτω | ἀντεπιπλεῖτον | ἀντεπιπλείτων | ἀντεπιπλεῖτε | ἀντεπιπλεόντων | |||||||
active | |||||||||||||
infinitive | ἀντεπιπλεῖν | ||||||||||||
participle | m | ἀντεπιπλέων | |||||||||||
f | ἀντεπιπλέουσᾰ | ||||||||||||
n | ἀντεπιπλέον | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἀντεπιπλέω | ἀντεπιπλέεις | ἀντεπιπλέει | ἀντεπιπλέετον | ἀντεπιπλέετον | ἀντεπιπλέομεν | ἀντεπιπλέετε | ἀντεπιπλέουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | ἀντεπιπλέω | ἀντεπιπλέῃς | ἀντεπιπλέῃ | ἀντεπιπλέητον | ἀντεπιπλέητον | ἀντεπιπλέωμεν | ἀντεπιπλέητε | ἀντεπιπλέωσῐ(ν) | |||||
optative | ἀντεπιπλέοιμῐ | ἀντεπιπλέοις | ἀντεπιπλέοι | ἀντεπιπλέοιτον | ἀντεπιπλεοίτην | ἀντεπιπλέοιμεν | ἀντεπιπλέοιτε | ἀντεπιπλέοιεν | |||||
imperative | ἀντεπίπλεε | ἀντεπιπλεέτω | ἀντεπιπλέετον | ἀντεπιπλεέτων | ἀντεπιπλέετε | ἀντεπιπλεόντων | |||||||
active | |||||||||||||
infinitive | ἀντεπιπλέειν | ||||||||||||
participle | m | ἀντεπιπλέων | |||||||||||
f | ἀντεπιπλέουσᾰ | ||||||||||||
n | ἀντεπιπλέον | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἀντεπέπλεον | ἀντεπέπλεις | ἀντεπέπλει | ἀντεπεπλεῖτον | ἀντεπεπλείτην | ἀντεπεπλέομεν | ἀντεπεπλεῖτε | ἀντεπέπλουν | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἀντεπέπλεον | ἀντεπέπλεες | ἀντεπέπλεε(ν) | ἀντεπεπλέετον | ἀντεπεπλεέτην | ἀντεπεπλέομεν | ἀντεπεπλέετε | ἀντεπέπλεον | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: ἀντεπιπλεύσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle | indicative | ἀντεπιπλεύσομαι | ἀντεπιπλεύσῃ, ἀντεπιπλεύσει |
ἀντεπιπλεύσεται | ἀντεπιπλεύσεσθον | ἀντεπιπλεύσεσθον | ἀντεπιπλευσόμεθᾰ | ἀντεπιπλεύσεσθε | ἀντεπιπλεύσονται | ||||
optative | ἀντεπιπλευσοίμην | ἀντεπιπλεύσοιο | ἀντεπιπλεύσοιτο | ἀντεπιπλεύσοισθον | ἀντεπιπλευσοίσθην | ἀντεπιπλευσοίμεθᾰ | ἀντεπιπλεύσοισθε | ἀντεπιπλεύσοιντο | |||||
middle | |||||||||||||
infinitive | ἀντεπιπλεύσεσθαι | ||||||||||||
participle | m | ἀντεπιπλευσόμενος | |||||||||||
f | ἀντεπιπλευσομένη | ||||||||||||
n | ἀντεπιπλευσόμενον | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἀντεπέπλευσᾰ
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἀντεπέπλευσᾰ | ἀντεπέπλευσᾰς | ἀντεπέπλευσε(ν) | ἀντεπεπλεύσᾰτον | ἀντεπεπλευσᾰ́την | ἀντεπεπλεύσᾰμεν | ἀντεπεπλεύσᾰτε | ἀντεπέπλευσᾰν | ||||
subjunctive | ἀντεπιπλεύσω | ἀντεπιπλεύσῃς | ἀντεπιπλεύσῃ | ἀντεπιπλεύσητον | ἀντεπιπλεύσητον | ἀντεπιπλεύσωμεν | ἀντεπιπλεύσητε | ἀντεπιπλεύσωσῐ(ν) | |||||
optative | ἀντεπιπλεύσαιμῐ | ἀντεπιπλεύσειᾰς, ἀντεπιπλεύσαις |
ἀντεπιπλεύσειε(ν), ἀντεπιπλεύσαι |
ἀντεπιπλεύσαιτον | ἀντεπιπλευσαίτην | ἀντεπιπλεύσαιμεν | ἀντεπιπλεύσαιτε | ἀντεπιπλεύσειᾰν, ἀντεπιπλεύσαιεν | |||||
imperative | ἀντεπίπλευσον | ἀντεπιπλευσᾰ́τω | ἀντεπιπλεύσᾰτον | ἀντεπιπλευσᾰ́των | ἀντεπιπλεύσᾰτε | ἀντεπιπλευσᾰ́ντων | |||||||
active | |||||||||||||
infinitive | ἀντεπιπλεῦσαι | ||||||||||||
participle | m | ἀντεπιπλεύσᾱς | |||||||||||
f | ἀντεπιπλεύσᾱσᾰ | ||||||||||||
n | ἀντεπιπλεῦσᾰν | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Further reading
- ἀντεπιπλέω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
- “ἀντεπιπλέω”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, 2011
- “ἀντεπιπλέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.