ἀμφικύπελλος

Ancient Greek

Etymology

ἀμφι- (amphi-) +‎ κύπελλον (kúpellon)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /am.pʰi.ký.pel.los/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /am.pʰiˈky.pel.los/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /am.ɸiˈcy.pel.los/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /am.fiˈcy.pel.los/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /am.fiˈci.pe.los/

Adjective

ἀμφικύπελλος • (amphikúpellos) m or f (neuter ἀμφῐκύπελλον); second declension

double-bowled (of a goblet)

Declension

Second declension of ἀμφῐκύπελλος; ἀμφῐκύπελλον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	ἀμφῐκύπελλος amphikúpellos	ἀμφῐκύπελλον amphikúpellon	ἀμφῐκυπέλλω amphikupéllō	ἀμφῐκυπέλλω amphikupéllō	ἀμφῐκύπελλοι amphikúpelloi	ἀμφῐκύπελλᾰ amphikúpella
Genitive	ἀμφῐκυπέλλου amphikupéllou	ἀμφῐκυπέλλου amphikupéllou	ἀμφῐκυπέλλοιν amphikupélloin	ἀμφῐκυπέλλοιν amphikupélloin	ἀμφῐκυπέλλων amphikupéllōn	ἀμφῐκυπέλλων amphikupéllōn
Dative	ἀμφῐκυπέλλῳ amphikupéllōi	ἀμφῐκυπέλλῳ amphikupéllōi	ἀμφῐκυπέλλοιν amphikupélloin	ἀμφῐκυπέλλοιν amphikupélloin	ἀμφῐκυπέλλοις amphikupéllois	ἀμφῐκυπέλλοις amphikupéllois
Accusative	ἀμφῐκύπελλον amphikúpellon	ἀμφῐκύπελλον amphikúpellon	ἀμφῐκυπέλλω amphikupéllō	ἀμφῐκυπέλλω amphikupéllō	ἀμφῐκυπέλλους amphikupéllous	ἀμφῐκύπελλᾰ amphikúpella
Vocative	ἀμφῐκύπελλε amphikúpelle	ἀμφῐκύπελλον amphikúpellon	ἀμφῐκυπέλλω amphikupéllō	ἀμφῐκυπέλλω amphikupéllō	ἀμφῐκύπελλοι amphikúpelloi	ἀμφῐκύπελλᾰ amphikúpella
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	ἀμφῐκυπέλλως amphikupéllōs		ἀμφῐκυπελλότερος amphikupellóteros		ἀμφῐκυπελλότᾰτος amphikupellótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

ἀμφικύπελλος

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Further reading