ἀγοράζω

See also: αγοράζω

Ancient Greek

Etymology

From ᾰ̓γορᾱ́ (agorā́, “market”) +‎ -ᾰ́ζω (-ázō, denominative verb suffix).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡo.ráz.dɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡoˈra.zo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣoˈra.zo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣoˈra.zo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣoˈra.zo/

Verb

ᾰ̓γορᾰ́ζω • (agorázō)

(intransitive) to be in the market, to frequent it
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 2.35
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 4.64
- 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Physics 196A.5
- Comica Adespota 710
- 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 6.51
(transitive) to buy in the market, buy, purchase
- 446 BCE – 386 BCE, Aristophanes, The Acharnians 625
- 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 1.5.10
- 388 BCE, Aristophanes, Plutus 984
- 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 1.3.14
- 384 BCE – 322 BCE, Demosthenes, Against Polycles 25
- 384 BCE – 322 BCE, Demosthenes, Against Lacritus 19
(intransitive) to haunt the market, lounge there, as a mark of idle fellows
- 600 BCE – 300 BCE, Corinna, Collected Works 34
- 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Fragments 103
- 424 BCE, Aristophanes, The Knights 1373
- 1 CE – 200 CE, Aelius Herodianus, On Peculiar Style 2.14

Inflection

Present: ᾰ̓γορᾰ́ζω, ᾰ̓γορᾰ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓γορᾰ́ζω	ᾰ̓γορᾰ́ζεις	ᾰ̓γορᾰ́ζει	ᾰ̓γορᾰ́ζετον	ᾰ̓γορᾰ́ζετον	ᾰ̓γορᾰ́ζομεν	ᾰ̓γορᾰ́ζετε	ᾰ̓γορᾰ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	ᾰ̓γορᾰ́ζω	ᾰ̓γορᾰ́ζῃς	ᾰ̓γορᾰ́ζῃ	ᾰ̓γορᾰ́ζητον	ᾰ̓γορᾰ́ζητον	ᾰ̓γορᾰ́ζωμεν	ᾰ̓γορᾰ́ζητε	ᾰ̓γορᾰ́ζωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓γορᾰ́ζοιμῐ	ᾰ̓γορᾰ́ζοις	ᾰ̓γορᾰ́ζοι	ᾰ̓γορᾰ́ζοιτον	ᾰ̓γορᾰζοίτην	ᾰ̓γορᾰ́ζοιμεν	ᾰ̓γορᾰ́ζοιτε	ᾰ̓γορᾰ́ζοιεν
	imperative		ᾰ̓γόρᾰζε	ᾰ̓γορᾰζέτω	ᾰ̓γορᾰ́ζετον	ᾰ̓γορᾰζέτων		ᾰ̓γορᾰ́ζετε	ᾰ̓γορᾰζόντων
middle/ passive	indicative	ᾰ̓γορᾰ́ζομαι	ᾰ̓γορᾰ́ζῃ, ᾰ̓γορᾰ́ζει	ᾰ̓γορᾰ́ζεται	ᾰ̓γορᾰ́ζεσθον	ᾰ̓γορᾰ́ζεσθον	ᾰ̓γορᾰζόμεθᾰ	ᾰ̓γορᾰ́ζεσθε	ᾰ̓γορᾰ́ζονται
	subjunctive	ᾰ̓γορᾰ́ζωμαι	ᾰ̓γορᾰ́ζῃ	ᾰ̓γορᾰ́ζηται	ᾰ̓γορᾰ́ζησθον	ᾰ̓γορᾰ́ζησθον	ᾰ̓γορᾰζώμεθᾰ	ᾰ̓γορᾰ́ζησθε	ᾰ̓γορᾰ́ζωνται
	optative	ᾰ̓γορᾰζοίμην	ᾰ̓γορᾰ́ζοιο	ᾰ̓γορᾰ́ζοιτο	ᾰ̓γορᾰ́ζοισθον	ᾰ̓γορᾰζοίσθην	ᾰ̓γορᾰζοίμεθᾰ	ᾰ̓γορᾰ́ζοισθε	ᾰ̓γορᾰ́ζοιντο
	imperative		ᾰ̓γορᾰ́ζου	ᾰ̓γορᾰζέσθω	ᾰ̓γορᾰ́ζεσθον	ᾰ̓γορᾰζέσθων		ᾰ̓γορᾰ́ζεσθε	ᾰ̓γορᾰζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾰ̓γορᾰ́ζειν				ᾰ̓γορᾰ́ζεσθαι
participle	m	ᾰ̓γορᾰ́ζων				ᾰ̓γορᾰζόμενος
	f	ᾰ̓γορᾰ́ζουσᾰ				ᾰ̓γορᾰζομένη
	n	ᾰ̓γορᾰ́ζον				ᾰ̓γορᾰζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἠγόρᾰζον, ἠγορᾰζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠγόρᾰζον	ἠγόρᾰζες	ἠγόρᾰζε(ν)	ἠγορᾰ́ζετον	ἠγορᾰζέτην	ἠγορᾰ́ζομεν	ἠγορᾰ́ζετε	ἠγόρᾰζον
middle/ passive	indicative	ἠγορᾰζόμην	ἠγορᾰ́ζου	ἠγορᾰ́ζετο	ἠγορᾰ́ζεσθον	ἠγορᾰζέσθην	ἠγορᾰζόμεθᾰ	ἠγορᾰ́ζεσθε	ἠγορᾰ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ᾰ̓γορᾰ́σω, ᾰ̓γορᾰ́σομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓γορᾰ́σω	ᾰ̓γορᾰ́σεις	ᾰ̓γορᾰ́σει	ᾰ̓γορᾰ́σετον	ᾰ̓γορᾰ́σετον	ᾰ̓γορᾰ́σομεν	ᾰ̓γορᾰ́σετε	ᾰ̓γορᾰ́σουσῐ(ν)
active	optative	ᾰ̓γορᾰ́σοιμῐ	ᾰ̓γορᾰ́σοις	ᾰ̓γορᾰ́σοι	ᾰ̓γορᾰ́σοιτον	ᾰ̓γορᾰσοίτην	ᾰ̓γορᾰ́σοιμεν	ᾰ̓γορᾰ́σοιτε	ᾰ̓γορᾰ́σοιεν
middle	indicative	ᾰ̓γορᾰ́σομαι	ᾰ̓γορᾰ́σῃ, ᾰ̓γορᾰ́σει	ᾰ̓γορᾰ́σεται	ᾰ̓γορᾰ́σεσθον	ᾰ̓γορᾰ́σεσθον	ᾰ̓γορᾰσόμεθᾰ	ᾰ̓γορᾰ́σεσθε	ᾰ̓γορᾰ́σονται
middle	optative	ᾰ̓γορᾰσοίμην	ᾰ̓γορᾰ́σοιο	ᾰ̓γορᾰ́σοιτο	ᾰ̓γορᾰ́σοισθον	ᾰ̓γορᾰσοίσθην	ᾰ̓γορᾰσοίμεθᾰ	ᾰ̓γορᾰ́σοισθε	ᾰ̓γορᾰ́σοιντο
		active			middle
infinitive		ᾰ̓γορᾰ́σειν			ᾰ̓γορᾰ́σεσθαι
participle	m	ᾰ̓γορᾰ́σων			ᾰ̓γορᾰσόμενος
	f	ᾰ̓γορᾰ́σουσᾰ			ᾰ̓γορᾰσομένη
	n	ᾰ̓γορᾰ́σον			ᾰ̓γορᾰσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ᾰ̓γορέω, ᾰ̓γορέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓γορέω	ᾰ̓γορέεις	ᾰ̓γορέει	ᾰ̓γορέετον	ᾰ̓γορέετον	ᾰ̓γορέομεν	ᾰ̓γορέετε	ᾰ̓γορέουσῐ(ν)
active	optative	ᾰ̓γορέοιμῐ	ᾰ̓γορέοις	ᾰ̓γορέοι	ᾰ̓γορέοιτον	ᾰ̓γορεοίτην	ᾰ̓γορέοιμεν	ᾰ̓γορέοιτε	ᾰ̓γορέοιεν
middle	indicative	ᾰ̓γορέομαι	ᾰ̓γορέῃ, ᾰ̓γορέει	ᾰ̓γορέεται	ᾰ̓γορέεσθον	ᾰ̓γορέεσθον	ᾰ̓γορεόμεθᾰ	ᾰ̓γορέεσθε	ᾰ̓γορέονται
middle	optative	ᾰ̓γορεοίμην	ᾰ̓γορέοιο	ᾰ̓γορέοιτο	ᾰ̓γορέοισθον	ᾰ̓γορεοίσθην	ᾰ̓γορεοίμεθᾰ	ᾰ̓γορέοισθε	ᾰ̓γορέοιντο
		active			middle
infinitive		ᾰ̓γορέειν			ᾰ̓γορέεσθαι
participle	m	ᾰ̓γορέων			ᾰ̓γορεόμενος
	f	ᾰ̓γορέουσᾰ			ᾰ̓γορεομένη
	n	ᾰ̓γορέον			ᾰ̓γορεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ᾰ̓γορῶ, ᾰ̓γοροῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓γορῶ	ᾰ̓γορεῖς	ᾰ̓γορεῖ	ᾰ̓γορεῖτον	ᾰ̓γορεῖτον	ᾰ̓γοροῦμεν	ᾰ̓γορεῖτε	ᾰ̓γοροῦσῐ(ν)
active	optative	ᾰ̓γοροίην, ᾰ̓γοροῖμῐ	ᾰ̓γοροίης, ᾰ̓γοροῖς	ᾰ̓γοροίη, ᾰ̓γοροῖ	ᾰ̓γοροῖτον, ᾰ̓γοροίητον	ᾰ̓γοροίτην, ᾰ̓γοροιήτην	ᾰ̓γοροῖμεν, ᾰ̓γοροίημεν	ᾰ̓γοροῖτε, ᾰ̓γοροίητε	ᾰ̓γοροῖεν, ᾰ̓γοροίησᾰν
middle	indicative	ᾰ̓γοροῦμαι	ᾰ̓γορῇ	ᾰ̓γορεῖται	ᾰ̓γορεῖσθον	ᾰ̓γορεῖσθον	ᾰ̓γορούμεθᾰ	ᾰ̓γορεῖσθε	ᾰ̓γοροῦνται
middle	optative	ᾰ̓γοροίμην	ᾰ̓γοροῖο	ᾰ̓γοροῖτο	ᾰ̓γοροῖσθον	ᾰ̓γοροίσθην	ᾰ̓γοροίμεθᾰ	ᾰ̓γοροῖσθε	ᾰ̓γοροῖντο
		active			middle
infinitive		ᾰ̓γορεῖν			ᾰ̓γορεῖσθαι
participle	m	ᾰ̓γορῶν			ᾰ̓γορούμενος
	f	ᾰ̓γοροῦσᾰ			ᾰ̓γορουμένη
	n	ᾰ̓γοροῦν			ᾰ̓γορούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἠγόρᾰσᾰ, ἠγορᾰσᾰ́μην, ἠγορᾰ́σθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠγόρᾰσᾰ	ἠγόρᾰσᾰς	ἠγόρᾰσε(ν)	ἠγορᾰ́σᾰτον	ἠγορᾰσᾰ́την	ἠγορᾰ́σᾰμεν	ἠγορᾰ́σᾰτε	ἠγόρᾰσᾰν
	subjunctive	ᾰ̓γορᾰ́σω	ᾰ̓γορᾰ́σῃς	ᾰ̓γορᾰ́σῃ	ᾰ̓γορᾰ́σητον	ᾰ̓γορᾰ́σητον	ᾰ̓γορᾰ́σωμεν	ᾰ̓γορᾰ́σητε	ᾰ̓γορᾰ́σωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓γορᾰ́σαιμῐ	ᾰ̓γορᾰ́σειᾰς, ᾰ̓γορᾰ́σαις	ᾰ̓γορᾰ́σειε(ν), ᾰ̓γορᾰ́σαι	ᾰ̓γορᾰ́σαιτον	ᾰ̓γορᾰσαίτην	ᾰ̓γορᾰ́σαιμεν	ᾰ̓γορᾰ́σαιτε	ᾰ̓γορᾰ́σειᾰν, ᾰ̓γορᾰ́σαιεν
	imperative		ᾰ̓γόρᾰσον	ᾰ̓γορᾰσᾰ́τω	ᾰ̓γορᾰ́σᾰτον	ᾰ̓γορᾰσᾰ́των		ᾰ̓γορᾰ́σᾰτε	ᾰ̓γορᾰσᾰ́ντων
middle	indicative	ἠγορᾰσᾰ́μην	ἠγορᾰ́σω	ἠγορᾰ́σᾰτο	ἠγορᾰ́σᾰσθον	ἠγορᾰσᾰ́σθην	ἠγορᾰσᾰ́μεθᾰ	ἠγορᾰ́σᾰσθε	ἠγορᾰ́σᾰντο
	subjunctive	ᾰ̓γορᾰ́σωμαι	ᾰ̓γορᾰ́σῃ	ᾰ̓γορᾰ́σηται	ᾰ̓γορᾰ́σησθον	ᾰ̓γορᾰ́σησθον	ᾰ̓γορᾰσώμεθᾰ	ᾰ̓γορᾰ́σησθε	ᾰ̓γορᾰ́σωνται
	optative	ᾰ̓γορᾰσαίμην	ᾰ̓γορᾰ́σαιο	ᾰ̓γορᾰ́σαιτο	ᾰ̓γορᾰ́σαισθον	ᾰ̓γορᾰσαίσθην	ᾰ̓γορᾰσαίμεθᾰ	ᾰ̓γορᾰ́σαισθε	ᾰ̓γορᾰ́σαιντο
	imperative		ᾰ̓γόρᾰσαι	ᾰ̓γορᾰσᾰ́σθω	ᾰ̓γορᾰ́σᾰσθον	ᾰ̓γορᾰσᾰ́σθων		ᾰ̓γορᾰ́σᾰσθε	ᾰ̓γορᾰσᾰ́σθων
passive	indicative	ἠγορᾰ́σθην	ἠγορᾰ́σθης	ἠγορᾰ́σθη	ἠγορᾰ́σθητον	ἠγορᾰσθήτην	ἠγορᾰ́σθημεν	ἠγορᾰ́σθητε	ἠγορᾰ́σθησᾰν
	subjunctive	ᾰ̓γορᾰσθῶ	ᾰ̓γορᾰσθῇς	ᾰ̓γορᾰσθῇ	ᾰ̓γορᾰσθῆτον	ᾰ̓γορᾰσθῆτον	ᾰ̓γορᾰσθῶμεν	ᾰ̓γορᾰσθῆτε	ᾰ̓γορᾰσθῶσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓γορᾰσθείην	ᾰ̓γορᾰσθείης	ᾰ̓γορᾰσθείη	ᾰ̓γορᾰσθεῖτον, ᾰ̓γορᾰσθείητον	ᾰ̓γορᾰσθείτην, ᾰ̓γορᾰσθειήτην	ᾰ̓γορᾰσθεῖμεν, ᾰ̓γορᾰσθείημεν	ᾰ̓γορᾰσθεῖτε, ᾰ̓γορᾰσθείητε	ᾰ̓γορᾰσθεῖεν, ᾰ̓γορᾰσθείησᾰν
	imperative		ᾰ̓γορᾰ́σθητῐ	ᾰ̓γορᾰσθήτω	ᾰ̓γορᾰ́σθητον	ᾰ̓γορᾰσθήτων		ᾰ̓γορᾰ́σθητε	ᾰ̓γορᾰσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ᾰ̓γορᾰ́σαι			ᾰ̓γορᾰ́σᾰσθαι		ᾰ̓γορᾰσθῆναι
participle	m	ᾰ̓γορᾰ́σᾱς			ᾰ̓γορᾰσᾰ́μενος		ᾰ̓γορᾰσθείς
	f	ᾰ̓γορᾰ́σᾱσᾰ			ᾰ̓γορᾰσᾰμένη		ᾰ̓γορᾰσθεῖσᾰ
	n	ᾰ̓γορᾰ́σᾰν			ᾰ̓γορᾰσᾰ́μενον		ᾰ̓γορᾰσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἠγόρᾰκᾰ, ἠγόρᾰσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠγόρᾰκᾰ	ἠγόρᾰκᾰς	ἠγόρᾰκε(ν)	ἠγορᾰ́κᾰτον	ἠγορᾰ́κᾰτον	ἠγορᾰ́κᾰμεν	ἠγορᾰ́κᾰτε	ἠγορᾰ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἠγορᾰ́κω	ἠγορᾰ́κῃς	ἠγορᾰ́κῃ	ἠγορᾰ́κητον	ἠγορᾰ́κητον	ἠγορᾰ́κωμεν	ἠγορᾰ́κητε	ἠγορᾰ́κωσῐ(ν)
	optative	ἠγορᾰ́κοιμῐ, ἠγορᾰκοίην	ἠγορᾰ́κοις, ἠγορᾰκοίης	ἠγορᾰ́κοι, ἠγορᾰκοίη	ἠγορᾰ́κοιτον	ἠγορᾰκοίτην	ἠγορᾰ́κοιμεν	ἠγορᾰ́κοιτε	ἠγορᾰ́κοιεν
	imperative		ἠγόρᾰκε	ἠγορᾰκέτω	ἠγορᾰ́κετον	ἠγορᾰκέτων		ἠγορᾰ́κετε	ἠγορᾰκόντων
middle/ passive	indicative	ἠγόρᾰσμαι	ἠγόρᾰσαι	ἠγόρᾰσται	ἠγόρᾰσθον	ἠγόρᾰσθον	ἠγορᾰ́σμεθᾰ	ἠγόρᾰσθε	ἠγορᾰ́σᾰται
	subjunctive	ἠγορᾰσμένος ὦ	ἠγορᾰσμένος ᾖς	ἠγορᾰσμένος ᾖ	ἠγορᾰσμένω ἦτον	ἠγορᾰσμένω ἦτον	ἠγορᾰσμένοι ὦμεν	ἠγορᾰσμένοι ἦτε	ἠγορᾰσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἠγορᾰσμένος εἴην	ἠγορᾰσμένος εἴης	ἠγορᾰσμένος εἴη	ἠγορᾰσμένω εἴητον/εἶτον	ἠγορᾰσμένω εἰήτην/εἴτην	ἠγορᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἠγορᾰσμένοι εἴητε/εἶτε	ἠγορᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἠγόρᾰσο	ἠγορᾰ́σθω	ἠγόρᾰσθον	ἠγορᾰ́σθων		ἠγόρᾰσθε	ἠγορᾰ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ἠγορᾰκέναι				ἠγορᾰ́σθαι
participle	m	ἠγορᾰκώς				ἠγορᾰσμένος
	f	ἠγορᾰκυῖᾰ				ἠγορᾰσμένη
	n	ἠγορᾰκός				ἠγορᾰσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Related terms

ἀγορεύω (agoreúō)

Descendants

Greek: αγοράζω (agorázo)

References

“ἀγοράζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“ἀγοράζω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
ἀγοράζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
ἀγοράζω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
“ἀγοράζω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
G59 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.