ကြုက်
See also: ကြုတ်
Mon
Etymology
Compare Middle Chinese 客 (MC khaek, “guest”).
Pronunciation
Derived terms
- ကၞာၚ်ကြုက်
- တၞံကြုက်
- တဝ်ဇဝ်ကြုက်
- ပ္ကဴကြုက်
- ရိုဟ်ကြုက်
- သတ်ကြုက်
- သၞော်ဆုကြုက်
- သၠကြုက်
- ၝောံဆုကြုက်
(Nouns)
- ကြုက်ကြောံ (kruk kroʼ)
- ကြုက်ခကဵု (kruk khakəw),[4] ကြုက်ဟကဵု (kruk hakəw)[2] - mamuang kuan
- ကြုက်ယျ (kruk ya)
Derived terms
- ကောန်ကြုက်
- ခမဳကြုက်
- ဂကူကြုက်
- ဍုၚ်ကြုက်
- ဘာကြုက်
- ဘာသာကြုက်
- လိက်ကြုက်
- အက္ခရ်ကြုက်
- အရေဝ်ဘာသာကြုက်
References
- Shorto, H.L. (1962) A Dictionary of Modern Spoken Mon, London: Oxford University Press. Searchable online at SEAlang.net.
- Sakamoto, Yasuyuki (1994) Mon - Japanese Dictionary (in Japanese), Tokyo: Institute for the Study of Languages and Cultures of Asia and Africa, Tokyo University of Foreign Studies, page 843
- อนุสรณ์ สถานนท์, ร้อยตรี (1984) พจนานุกรม มอญ-ไทย [Mon-Thai Dictionary] (in Thai), กรุงเทพฯ: คณะกรรมการทุนพระนาอนุมานราชธน, page 22
- จำปี ซือสัตย์ (2007[2008]) “มะม่วง; มะม่วงกวน”, in พจนานุกรมไทย-มอญ สำเนียงมอญลพบุรี [Thai-Mon (Lopburi Dialect) Dictionary] (in Thai), ปทุมธานี: วัดจันทน์กะพ้อ, page 169
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.