หูดับตับไหม้
Thai
Etymology
From หู (hǔu, “ear”) + ดับ (dàp, “to die; to be dead”) + ตับ (dtàp, “liver”) + ไหม้ (mâi, “to burn”); literally "ear dies, liver burns".
Pronunciation
| Orthographic | หูดับตับไหม้ h ū ɗ ạ ɓ t ạ ɓ ai h m ˆ | |
| Phonemic | หู-ดับ-ตับ-ไม่ h ū – ɗ ạ ɓ – t ạ ɓ – ai m ˋ | |
| Romanization | Paiboon | hǔu-dàp-dtàp-mâi |
| Royal Institute | hu-dap-tap-mai | |
| (standard) IPA(key) | /huː˩˩˦.dap̚˨˩.tap̚˨˩.maj˥˩/(R) | |
Adverb
หูดับตับไหม้ • (hǔu-dàp-dtàp-mâi) (abstract noun ความหูดับตับไหม้)
- (idiomatic, hyperbolic) deafeningly.
Adjective
หูดับตับไหม้ • (hǔu-dàp-dtàp-mâi) (abstract noun ความหูดับตับไหม้)
- (idiomatic, hyperbolic) deafening.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.