รัตนโกสินทร์

Thai

Etymology

From รัตน (rát-dtà-ná-, “jewel”) +‎ โกสินทร์ (goo-sǐn, “Indra”), โกสินทร์ in turn derived from โกสิย +‎ อินทร์ (in).

Pronunciation
Orthographicรัตนโกสินทร์
r ạ t n o k s i n d r ʻ
Phonemic
รัด-ตะ-นะ-โก-สิน
r ạ ɗ – t a – n a – o k – s i n
RomanizationPaiboonrát-dtà-ná-goo-sǐn
Royal Instituterat-ta-na-ko-sin
(standard) IPA(key)/rat̚˦˥.ta˨˩.na˦˥.koː˧.sin˩˩˦/(R)

Proper noun

รัตนโกสินทร์ • (rát-dtà-ná-goo-sǐn)

  1. an epithet of the Emerald Buddha.
  2. (อาณาจักร~) Rattanakosin Kingdom (1782–1932), a period in the history of Thailand.
    1. the city of Bangkok during this period.
  3. (เกาะ~) Rattanakosin Island, the historic center of Bangkok.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.