บาด

Thai

Etymology

From Proto-Tai *ɓaːtᴰ.

Pronunciation

Orthographic/Phonemic		บาด ɓ ā ɗ
Romanization	Paiboon	bàat
	Royal Institute	bat
(standard) IPA^(key)		/baːt̚˨˩/^(R)
Homophones edit		บาต บาตร บาท บาศ บาศก์

Noun

บาด • (bàat)

(now only found in combination) cut; wound.

Verb

บาด • (bàat) (abstract noun การบาด)

(often of a sharp and thin object, as a blade, knife, piece of glass, etc) to cut; to wound.
(figurative) to offend; to hurt; to injure.

Derived terms

คอขาดบาดตาย
บาดคอ
บาดเจ็บ (bàat-jèp)
บาดใจ
บาดตา
บาดทะจิต
บาดทะยัก (bàat-tá-yák)
บาดแผล (bàat-plɛ̌ɛ)
บาดหมาง
บาดหู

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.