ท้องฟ้า

Thai

Etymology

From ท้อง (tɔ́ɔng, “body; content; extent; etc”) +‎ ฟ้า (fáa, “sky”).

Pronunciation

Orthographic		ท้องฟ้า d ˆ ɒ ŋ f ˆ ā
Phonemic		ท้อง-ฟ้า d ˆ ɒ ŋ – f ˆ ā
Romanization	Paiboon	tɔ́ɔng-fáa
	Royal Institute	thong-fa
(standard) IPA^(key)		/tʰɔːŋ˦˥.faː˦˥/^(R)

Noun

ท้องฟ้า • (tɔ́ɔng-fáa)

expanse of the sky; the sky itself.
air; space overhead.
heaven.

Derived terms

แกนท้องฟ้า
ขั้วท้องฟ้า
ท้องฟ้าจำลอง (tɔ́ɔng-fáa-jam-lɔɔng)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.