കുന്ന്

See also: കന്ന്, കന്നി, കുന്നി, and കൊന്ന

Malayalam

Etymology

Inherited from Proto-Dravidian *kunṯ- (hill). Cognate with Kodava ಕುಂದ್ (kund), Kannada ಕೊಂಡ (koṇḍa), Tamil குன்று (kuṉṟu) and Telugu కొండ (koṇḍa). Doublet of കുന്നം (kunnaṁ).

Pronunciation

  • IPA(key): /kun̪n̪ə̆/
  • (file)

Noun

കുന്ന് • (kunnŭ)

Hills
  1. hill; an elevated landmass.
    Synonyms: കുന്നം (kunnaṁ), മല (mala)

Usage notes

Declension

Declension of കുന്ന്
Singular Plural
Nominative കുന്ന് (kunnŭ) കുന്നുകൾ (kunnukaḷ)
Vocative കുന്നേ (kunnē) കുന്നുകളേ (kunnukaḷē)
Accusative കുന്നിനെ (kunnine) കുന്നുകളെ (kunnukaḷe)
Dative കുന്നിന് (kunninŭ) കുന്നുകൾക്ക് (kunnukaḷkkŭ)
Genitive കുന്നിന്റെ (kunninṟe) കുന്നുകളുടെ (kunnukaḷuṭe)
Locative കുന്നിൽ (kunnil) കുന്നുകളിൽ (kunnukaḷil)
Sociative കുന്നിനോട് (kunninōṭŭ) കുന്നുകളോട് (kunnukaḷōṭŭ)
Instrumental കുന്നിനാൽ (kunnināl) കുന്നുകളാൽ (kunnukaḷāl)

Derived terms

  • കുന്നിൻപുറം (kunniṉpuṟaṁ)
  • കുന്നുകൂടുക (kunnukūṭuka)
  • കുന്നോളം (kunnōḷaṁ)
  • മൊട്ടക്കുന്ന് (moṭṭakkunnŭ)

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.