మనువు

Telugu

Etymology

From Sanskrit मनु (mánu, Manu, the progenitor of mankind; a sacred text, prayer, incantation, spell) + -వు (-vu).

Pronunciation

  • IPA(key): /man̪uʋu/
  • (file)

Noun

మనువు • (manuvu) ? (plural మనువులు)

  1. A mystical verse or formula.
  2. A legislator and saint called Manu. There are said to be fourteen of these Manus, viz., స్వాయంభువు (svāyambhuvu), స్వారోచిషుడు (svārōciṣuḍu), ఉత్తముడు (uttamuḍu), తామసుడు (tāmasuḍu), రైవతుడు (raivatuḍu), చాక్షషుడు (cākṣaṣuḍu), వైవస్వతుడు (vaivasvatuḍu), సూర్యసావర్ణి (sūryasāvarṇi), దక్షసావర్ణి (dakṣasāvarṇi), బ్రహ్మసావర్ణి (brahmasāvarṇi), ధర్మసావర్ణి (dharmasāvarṇi), రుద్రపావర్ణి (rudrapāvarṇi), రౌచ్యుడు (raucyuḍu), భౌచ్యుడు (bhaucyuḍu).

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.