मांस्
Sanskrit
Etymology
From Proto-Indo-European *mḗms (“flesh, meat”). See also मांस (māṃsa).
Noun
मांस् • (māṃs) stem, n
- flesh, meat
- c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 1.162.13:
- यन् नीक्षणं मांस्-पचन्या उखाया या पात्राणि यूष्ण आसेचनानि । ऊष्मण्यापिधाना चरूणाम् अङ्काः सूनाः परि भूषन्त्य् अश्वम् ॥
- yan nīkṣaṇaṃ māṃs-pacanyā ukhāyā yā pātrāṇi yūṣṇa āsecanāni. ūṣmaṇyāpidhānā carūṇām aṅkāḥ sūnāḥ pari bhūṣanty aśvam.
- The ladle of the meat-cooking cauldron, the vessels out of which the broth is sprinkled, The warming-pots, the covers of the dishes, hooks, carving-boards,-all these attend the Horse.
- यन् नीक्षणं मांस्-पचन्या उखाया या पात्राणि यूष्ण आसेचनानि । ऊष्मण्यापिधाना चरूणाम् अङ्काः सूनाः परि भूषन्त्य् अश्वम् ॥
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.