प्राच्य
See also: परिचय
Sanskrit
Etymology
From प्राञ्च् (prāñc, “directed forwards, towards; eastern”), a compound of प्र- (pra-) + अञ्च् (añc, “turned to, going towards”).
Adjective
प्राच्य • (prācyà or prācyá) stem
Declension
| Masculine a-stem declension of प्राच्य | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | प्राच्यः (prācyaḥ) | ||
| Gen. sg. | प्राच्यस्य (prācyasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | प्राच्यः (prācyaḥ) | प्राच्यौ (prācyau) | प्राच्याः (prācyāḥ) |
| Vocative | प्राच्य (prācya) | प्राच्यौ (prācyau) | प्राच्याः (prācyāḥ) |
| Accusative | प्राच्यम् (prācyam) | प्राच्यौ (prācyau) | प्राच्यान् (prācyān) |
| Instrumental | प्राच्येन (prācyena) | प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām) | प्राच्यैः (prācyaiḥ) |
| Dative | प्राच्याय (prācyāya) | प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām) | प्राच्येभ्यः (prācyebhyaḥ) |
| Ablative | प्राच्यात् (prācyāt) | प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām) | प्राच्येभ्यः (prācyebhyaḥ) |
| Genitive | प्राच्यस्य (prācyasya) | प्राच्ययोः (prācyayoḥ) | प्राच्यानाम् (prācyānām) |
| Locative | प्राच्ये (prācye) | प्राच्ययोः (prācyayoḥ) | प्राच्येषु (prācyeṣu) |
| Feminine ā-stem declension of प्राच्य | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | प्राच्या (prācyā) | ||
| Gen. sg. | प्राच्यायाः (prācyāyāḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | प्राच्या (prācyā) | प्राच्ये (prācye) | प्राच्याः (prācyāḥ) |
| Vocative | प्राच्ये (prācye) | प्राच्ये (prācye) | प्राच्याः (prācyāḥ) |
| Accusative | प्राच्याम् (prācyām) | प्राच्ये (prācye) | प्राच्याः (prācyāḥ) |
| Instrumental | प्राच्यया (prācyayā) | प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām) | प्राच्याभिः (prācyābhiḥ) |
| Dative | प्राच्यायै (prācyāyai) | प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām) | प्राच्याभ्यः (prācyābhyaḥ) |
| Ablative | प्राच्यायाः (prācyāyāḥ) | प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām) | प्राच्याभ्यः (prācyābhyaḥ) |
| Genitive | प्राच्यायाः (prācyāyāḥ) | प्राच्ययोः (prācyayoḥ) | प्राच्यानाम् (prācyānām) |
| Locative | प्राच्यायाम् (prācyāyām) | प्राच्ययोः (prācyayoḥ) | प्राच्यासु (prācyāsu) |
| Neuter a-stem declension of प्राच्य | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | प्राच्यम् (prācyam) | ||
| Gen. sg. | प्राच्यस्य (prācyasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | प्राच्यम् (prācyam) | प्राच्ये (prācye) | प्राच्यानि (prācyāni) |
| Vocative | प्राच्य (prācya) | प्राच्ये (prācye) | प्राच्यानि (prācyāni) |
| Accusative | प्राच्यम् (prācyam) | प्राच्ये (prācye) | प्राच्यानि (prācyāni) |
| Instrumental | प्राच्येन (prācyena) | प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām) | प्राच्यैः (prācyaiḥ) |
| Dative | प्राच्याय (prācyāya) | प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām) | प्राच्येभ्यः (prācyebhyaḥ) |
| Ablative | प्राच्यात् (prācyāt) | प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām) | प्राच्येभ्यः (prācyebhyaḥ) |
| Genitive | प्राच्यस्य (prācyasya) | प्राच्ययोः (prācyayoḥ) | प्राच्यानाम् (prācyānām) |
| Locative | प्राच्ये (prācye) | प्राच्ययोः (prācyayoḥ) | प्राच्येषु (prācyeṣu) |
Proper noun
प्राच्य • (prācya) stem, m
- a name of a man (Buddh.)
- (in the plural) the inhabitants of the east, the eastern country (Br., KātyŚr., MBh., etc.)
- (in the plural) ancient people (ŚarṅgP.)
Declension
| Masculine a-stem declension of प्राच्य | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | प्राच्यः (prācyaḥ) | ||
| Gen. sg. | प्राच्यस्य (prācyasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | प्राच्यः (prācyaḥ) | प्राच्यौ (prācyau) | प्राच्याः (prācyāḥ) |
| Vocative | प्राच्य (prācya) | प्राच्यौ (prācyau) | प्राच्याः (prācyāḥ) |
| Accusative | प्राच्यम् (prācyam) | प्राच्यौ (prācyau) | प्राच्यान् (prācyān) |
| Instrumental | प्राच्येन (prācyena) | प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām) | प्राच्यैः (prācyaiḥ) |
| Dative | प्राच्याय (prācyāya) | प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām) | प्राच्येभ्यः (prācyebhyaḥ) |
| Ablative | प्राच्यात् (prācyāt) | प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām) | प्राच्येभ्यः (prācyebhyaḥ) |
| Genitive | प्राच्यस्य (prācyasya) | प्राच्ययोः (prācyayoḥ) | प्राच्यानाम् (prācyānām) |
| Locative | प्राच्ये (prācye) | प्राच्ययोः (prācyayoḥ) | प्राच्येषु (prācyeṣu) |
Proper noun
प्राच्य • (prācya) stem, n
- name of several hymns from the Samaveda (Hariv., BhP.)
Declension
| Neuter a-stem declension of प्राच्य | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | प्राच्यम् (prācyam) | ||
| Gen. sg. | प्राच्यस्य (prācyasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | प्राच्यम् (prācyam) | प्राच्ये (prācye) | प्राच्यानि (prācyāni) |
| Vocative | प्राच्य (prācya) | प्राच्ये (prācye) | प्राच्यानि (prācyāni) |
| Accusative | प्राच्यम् (prācyam) | प्राच्ये (prācye) | प्राच्यानि (prācyāni) |
| Instrumental | प्राच्येन (prācyena) | प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām) | प्राच्यैः (prācyaiḥ) |
| Dative | प्राच्याय (prācyāya) | प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām) | प्राच्येभ्यः (prācyebhyaḥ) |
| Ablative | प्राच्यात् (prācyāt) | प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām) | प्राच्येभ्यः (prācyebhyaḥ) |
| Genitive | प्राच्यस्य (prācyasya) | प्राच्ययोः (prācyayoḥ) | प्राच्यानाम् (prācyānām) |
| Locative | प्राच्ये (prācye) | प्राच्ययोः (prācyayoḥ) | प्राच्येषु (prācyeṣu) |
References
- Monier Williams (1899) “प्राच्य”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 0705.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.