धरिमन्

Sanskrit

Etymology

From धृ (dhṛ).

Pronunciation

Noun

धरिमन् (dhariman) m

  1. a balance, weight
  2. form, figure

Declension

Masculine an-stem declension of धरिमन् (dhariman)
Singular Dual Plural
Nominative धरिमा
dharimā
धरिमाणौ / धरिमाणा¹
dharimāṇau / dharimāṇā¹
धरिमाणः
dharimāṇaḥ
Vocative धरिमन्
dhariman
धरिमाणौ / धरिमाणा¹
dharimāṇau / dharimāṇā¹
धरिमाणः
dharimāṇaḥ
Accusative धरिमाणम्
dharimāṇam
धरिमाणौ / धरिमाणा¹
dharimāṇau / dharimāṇā¹
धरिम्णः
dharimṇaḥ
Instrumental धरिम्णा
dharimṇā
धरिमभ्याम्
dharimabhyām
धरिमभिः
dharimabhiḥ
Dative धरिम्णे
dharimṇe
धरिमभ्याम्
dharimabhyām
धरिमभ्यः
dharimabhyaḥ
Ablative धरिम्णः
dharimṇaḥ
धरिमभ्याम्
dharimabhyām
धरिमभ्यः
dharimabhyaḥ
Genitive धरिम्णः
dharimṇaḥ
धरिम्णोः
dharimṇoḥ
धरिम्णाम्
dharimṇām
Locative धरिम्णि / धरिमणि
dharimṇi / dharimaṇi
धरिम्णोः
dharimṇoḥ
धरिमसु
dharimasu
Notes
  • ¹Vedic
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.