तप्यात्
Sanskrit
Verb
तप्यात् • (tapyā́t) third-singular present indicative (root तप्, benedictive)
- benedictive of तप् (tap)
Conjugation
| Benedictive/Precative: तप्यात् (tapyā́t), तप्सीष्ट (tapsīṣṭá) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Active | Mediopassive | |||||
| Singular | Dual | Plural | Singular | Dual | Plural | |
| Optative/Potential | ||||||
| Third | तप्यात् tapyā́t |
तप्यास्ताम् tapyā́stām |
तप्यासुः tapyā́suḥ |
तप्सीष्ट tapsīṣṭá |
तप्सीयास्ताम् tapsīyā́stām |
तप्सीरन् tapsīrán |
| Second | तप्याः tapyā́ḥ |
तप्यास्तम् tapyā́stam |
तप्यास्त tapyā́sta |
तप्सीष्ठाः tapsīṣṭhā́ḥ |
तप्सीयास्थाम् tapsīyā́sthām |
तप्सीध्वम् tapsīdhvám |
| First | तप्यासम् tapyā́sam |
तप्यास्व tapyā́sva |
तप्यास्म tapyā́sma |
तप्सीय tapsīyá |
तप्सीवहि tapsīváhi |
तप्सीमहि tapsīmáhi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.