گنگ
Persian
Etymology 1
Perhaps developed from the sense “to mock, hum”. Usually connected to Sanskrit गुञ्जति (guñjati, “buzz, hum”).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): [ɡuŋɡ]
- (Dari, formal) IPA(key): [ɡʊŋɡ]
- (Kabuli) IPA(key): [ɡʊŋɡ]
- (Hazaragi) IPA(key): [ɡuŋɡ̥]
- (Iran, formal) IPA(key): [ɡ̥oŋɡʲ̥]
- (Tajik, formal) IPA(key): [ɡuŋɡ]
Readings | |
---|---|
Classical reading? | gung |
Dari reading? | gung |
Iranian reading? | gong |
Tajik reading? | gung |
Descendants
- → Old Anatolian Turkish: [Term?] (“conduit”)
- Azerbaijani: küng
- → Armenian: քունգ (kʻung)
- Ottoman Turkish: كنك (künk)
- Azerbaijani: küng
- → Turkmen: güň (mute and deaf at same time)
Proper noun
گنگ • (gang)
References
- Steingass, Francis Joseph (1892) “گنگ”, in A Comprehensive Persian–English dictionary, London: Routledge & K. Paul
- Nourai, Ali (2011) An Etymological Dictionary of Persian, English and other Indo-European Languages, page 137
- Vullers, Johann August (1856–1864) “گنگ”, in Lexicon Persico-Latinum etymologicum cum linguis maxime cognatis Sanscrita et Zendica et Pehlevica comparatum, e lexicis persice scriptis Borhâni Qâtiu, Haft Qulzum et Bahâri agam et persico-turcico Farhangi-Shuûrî confectum, adhibitis etiam Castelli, Meninski, Richardson et aliorum operibus et auctoritate scriptorum Persicorum adauctum (in Latin), volume II, Gießen: J. Ricker, pages 1037–1038
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.