قولای

Khalaj

Adjective

قوْلای (qolay)

  1. Arabic spelling of qolay (near)

Ottoman Turkish

Alternative forms

Etymology

From Old Anatolian Turkish قولای (qolay), derivative of قول (qol, hand).

Noun

قولای • (kolay)

  1. easiness, facility

Adjective

قولای • (kolay)

  1. easy, facile

Derived terms

  • قولایلق (kolaylık, easiness)
  • قولایلمق (kolaylamak, to make easier, to facilitate; to have nearly finished, to break the back of)
  • قولایلنمق (kolaylanmak) and قولایلشمق (kolaylaşmak, to run easy, to go smoothly, to get done easily)

Descendants

  • Turkish: kolay
  • Armenian: խոլայ (xolay), կոլայ (kolay), ղոլայ (ġolay)

References

  • Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “قولای”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum, Vienna, columns 3803–3804
  • Zenker, Julius Theodor (1876) “قولای”, in Türkisch-arabisch-persisches Handwörterbuch, volume 2 (overall work in German and French), Leipzig: Wilhelm Engelmann, page 720
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.