قانی

Ottoman Turkish

Alternative forms

Etymology

From the interrogative stem Proto-Turkic *ka-.

Adverb

قانی • (kanı, hanı, hani)

  1. (interrogative) where

Descendants

  • Turkish: hani

References

  • Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “قانی”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum, Vienna, columns 3600–3692
  • Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “قنجه”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum, Vienna, column 3767
  • Redhouse, James W. (1890) “قنی”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 1477
  • Zenker, Julius Theodor (1876) “قانی”, in Türkisch-arabisch-persisches Handwörterbuch, volume 2 (overall work in German and French), Leipzig: Wilhelm Engelmann, pages 685–686
  • Zenker, Julius Theodor (1876) “هانی”, in Türkisch-arabisch-persisches Handwörterbuch, volume 2 (overall work in German and French), Leipzig: Wilhelm Engelmann, page 938
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.