سزاوار

Persian

Etymology

سزا (sazâ) + ـوار (-vâr).

Pronunciation

 
  • (Dari, formal) IPA(key): [sä.zɑː.wɑ́ːɾ]
    • (Kabuli) IPA(key): [sä.zɑː.wɑ́ːɾ]
    • (Hazaragi) IPA(key): [sä.zɔː.wɔ́ːɾ]

Readings
Classical reading? sazāwār
Dari reading? sazāwār
Iranian reading? sezâvâr
Tajik reading? sazovor

Adjective

سزاوار • (sezâvâr)

  1. worthy, deserving
    • c. 1011, Abu'l-Qāsim Firdawsī, “The Reign of Farāyīn”, in شاهنامه [Book of Kings]:
      سزاوار شاهی سپاهست و گنج
      چو با گنج باشی نمانی به رنج
      فریدون که بد آبتینش پدر
      مر او را که بد پیش او تاجور
      sazāwār-i šāhī sipāh ast u ganj
      čū bā ganj bāšī na-mānī ba ranj
      farēdūn ki bud ābtīn-aš pidar
      mar ō rā ki bud pēš-i ō tājwar
      [What makes one] worthy of kingship is the army and treasury;
      When you have the treasury, do not remain in anxiety.
      Farēdūn, whose father was Ābtīn;
      Who among his forefathers had been crowned?
      (Classical Persian romanization)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.