راسن

Arabic

راسن

Etymology

From Persian راسن (râsan), also found borrowed in Classical Syriac ܪܤܢ.

Noun

رَاسَن or رَاسِن • (rāsan or rāsin) m

  1. (obsolete) elecampane (Inula helenium)

Declension

Descendants

  • Medieval Latin: rasienegi

References

  • Corriente, Federico, Pereira, Christophe, Vicente, Angeles, editors (2017), Dictionnaire du faisceau dialectal arabe andalou. Perspectives phraséologiques et étymologiques (in French), Berlin: De Gruyter, →ISBN, page 533
  • Freytag, Georg (1833) “راسن”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum (in Latin), volume 2, Halle: C. A. Schwetschke, page 150b
  • Kazimirski, Albin de Biberstein (1860) “راسن”, in Dictionnaire arabe-français contenant toutes les racines de la langue arabe, leurs dérivés, tant dans l’idiome vulgaire que dans l’idiome littéral, ainsi que les dialectes d’Alger et de Maroc (in French), volume 1, Paris: Maisonneuve et Cie, page 863
  • Lane, Edward William (1863) “راسن”, in Arabic-English Lexicon, London: Williams & Norgate, page 1086
  • Löw, Immanuel (1881) Aramæische Pflanzennamen (in German), Leipzig: Wilhelm Engelmann, pages 281–282

Persian

Etymology

Ultimately from Sanskrit रास्ना (rāsnā, Rasna, Pluchea lanceolata, literally rope, girdle; string of medicinal or potent-tasting herbs), used throughout Ayurvedic literature; another plant within the Asteraceae family just as Inula helenium.

Noun

راسن • (râsan)

  1. elecampane (Inula helenium)

Descendants

  • Arabic: رَاسَن (rāsan)
  • Classical Syriac: ܪܤܢ
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.