تعجب کردن

Persian

Etymology

تعجب (ta'ajjob, “astonishment”) +‎ کردن (kardan, “to make”).

Pronunciation
 
  • (Dari, formal) IPA(key): [t̪ʰä.ʔäd͡ʒ.d͡ʒʊb kʰäɾ.d̪än]
    • (Kabuli) IPA(key): [t̪ʰɑːäd͡ʒ.d͡ʒʊb kʰäɾ.d̪än]
    • (Hazaragi) IPA(key): [t̪ʰɔːäd͡ʒ.d͡ʒub̥ kʰäɾ.d̪än]
  • (Iran, formal) IPA(key): [t̪ʰæ.ʔæd͡ʒ.d͡ʒob̥ kʰʲæɹ.d̪æn]
  • (Tajik, formal) IPA(key): [t̪ʰä.ʔäd͡ʒ.d͡ʒub kʰäɾ.d̪än]

Readings
Classical reading? ta'ajjuḇ kardan
Dari reading? ta'ajjub kardan
Iranian reading? ta'ajjob kardan
Tajik reading? taʾajjub kardan

Verb

تَعَجُّب کَردَن • (ta'ajjob kardan)

  1. to wonder
    تعجب می‌کنم چرا این پسر اینقدر خوشحال است.
    ta'ajjob mi-konam čerâ in pesar in-qadr xošhâl ast.
    I wonder why this boy is so happy.
  2. to be surprised

Conjugation
Conjugation of تعجب کردن (ta'ajjob kardán) (literary Iranian Persian)
infinitive تعجب کردن
(ta'ajjob kardán)
stem present تعجب کن
(ta'ajjob kon)
past تعجب کرد
(ta'ajjob kard)
participle present تعجب کننده
(ta'ajjob konandé)
past تعجب کرده
(ta'ajjob kardé)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative aorist تعجب کنم
(ta'ajjob kónam)		 تعجب کنی
(ta'ajjob kóni)		 تعجب کند
(ta'ajjob kónad)		 تعجب کنیم
(ta'ajjob kónim)		 تعجب کنید
(ta'ajjob kónid)		 تعجب کنند
(ta'ajjob kónand)
present (imperfect) تعجب می‌کنم
(ta'ajjob mí-konam)		 تعجب می‌کنی
(ta'ajjob mí-koni)		 تعجب می‌کند
(ta'ajjob mí-konad)		 تعجب می‌کنیم
(ta'ajjob mí-konim)		 تعجب می‌کنید
(ta'ajjob mí-konid)		 تعجب می‌کنند
(ta'ajjob mí-konand)
present progressive دارم تعجب می‌کنم
(dấram ta'ajjob mí-konam)		 داری تعجب می‌کنی
(dấri ta'ajjob mí-koni)		 دارد تعجب می‌کند
(dấrad ta'ajjob mí-konad)		 داریم تعجب می‌کنیم
(dấrim ta'ajjob mí-konim)		 دارید تعجب می‌کنید
(dấrid ta'ajjob mí-konid)		 دارند تعجب می‌کنند
(dấrand ta'ajjob mí-konand)
present perfect تعجب کرده‌ام
(ta'ajjob kardé-am)		 تعجب کرده‌ای
(ta'ajjob kardé-i)		 تعجب کرده است
(ta'ajjob kardé ast)		 تعجب کرده‌ایم
(ta'ajjob kardé-im)		 تعجب کرده‌اید
(ta'ajjob kardé-id)		 تعجب کرده‌اند
(ta'ajjob kardé-and)
past تعجب کردم
(ta'ajjob kárdam)		 تعجب کردی
(ta'ajjob kárdi)		 تعجب کرد
(ta'ajjob kard)		 تعجب کردیم
(ta'ajjob kárdim)		 تعجب کردید
(ta'ajjob kárdid)		 تعجب کردند
(ta'ajjob kárdand)
past (imperfect) تعجب می‌کردم
(ta'ajjob mí-kardam)		 تعجب می‌کردی
(ta'ajjob mí-kardi)		 تعجب می‌کرد
(ta'ajjob mí-kard)		 تعجب می‌کردیم
(ta'ajjob mí-kardim)		 تعجب می‌کردید
(ta'ajjob mí-kardid)		 تعجب می‌کردند
(ta'ajjob mí-kardand)
past progressive داشتم تعجب می‌کردم
(dấštam ta'ajjob mí-kardam)		 داشتی تعجب می‌کردی
(dấšti ta'ajjob mí-kardi)		 داشت تعجب می‌کرد
(dâšt ta'ajjob mí-kard)		 داشتیم تعجب می‌کردیم
(dấštim ta'ajjob mí-kardim)		 داشتید تعجب می‌کردید
(dấštid ta'ajjob mí-kardid)		 داشتند تعجب می‌کردند
(dấštand ta'ajjob mí-kardand)
pluperfect تعجب کرده بودم
(ta'ajjob kardé búdam)		 تعجب کرده بودی
(ta'ajjob kardé búdi)		 تعجب کرده بود
(ta'ajjob kardé bud)		 تعجب کرده بودیم
(ta'ajjob kardé búdim)		 تعجب کرده بودید
(ta'ajjob kardé búdid)		 تعجب کرده بودند
(ta'ajjob kardé búdand)
future تعجب خواهم کرد
(ta'ajjob xâhám kard)		 تعجب خواهی کرد
(ta'ajjob xâhí kard)		 تعجب خواهد کرد
(ta'ajjob xâhád kard)		 تعجب خواهیم کرد
(ta'ajjob xâhím kard)		 تعجب خواهید کرد
(ta'ajjob xâhíd kard)		 تعجب خواهند کرد
(ta'ajjob xâhánd kard)
subjunctive present تعجب کنم
(ta'ajjob konam)		 تعجب کنی
(ta'ajjob koni)		 تعجب کند
(ta'ajjob konad)		 تعجب کنیم
(ta'ajjob konim)		 تعجب کنید
(ta'ajjob konid)		 تعجب کنند
(ta'ajjob konand)
past تعجب کرده باشم
(ta'ajjob kardé bấšam)		 تعجب کرده باشی
(ta'ajjob kardé bấši)		 تعجب کرده باشد
(ta'ajjob kardé bấšad)		 تعجب کرده باشیم
(ta'ajjob kardé bấšim)		 تعجب کرده باشید
(ta'ajjob kardé bấšid)		 تعجب کرده باشند
(ta'ajjob kardé bấšand)
imperative تعجب کن
(ta'ajjob kon)		 تعجب کنید
(ta'ajjob konid)
Conjugation of تعجب کردن (ta'ajjob kardán) (colloquial Tehrani)
infinitive تعجب کردن
(ta'ajjob kardán)
stem present تعجب کن
(ta'ajjob kon)
past تعجب کرد
(ta'ajjob kard)
participle present تعجب کننده
(ta'ajjob konandé)
past تعجب کرده
(ta'ajjob kardé)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative aorist تعجب کنم
(ta'ajjob kónam)		 تعجب کنی
(ta'ajjob kóni)		 تعجب کنه
(ta'ajjob kóne)		 تعجب کنیم
(ta'ajjob kónim)		 تعجب کنین
(ta'ajjob kónin)		 تعجب کنن
(ta'ajjob kónan)
present (imperfect) تعجب می‌کنم
(ta'ajjob mí-konam)		 تعجب می‌کنی
(ta'ajjob mí-koni)		 تعجب می‌کنه
(ta'ajjob mí-kone)		 تعجب می‌کنیم
(ta'ajjob mí-konim)		 تعجب می‌کنین
(ta'ajjob mí-konin)		 تعجب می‌کنن
(ta'ajjob mí-konan)
present progressive دارم تعجب می‌کنم
(dấram ta'ajjob mí-konam)		 داری تعجب می‌کنی
(dấri ta'ajjob mí-koni)		 داره تعجب می‌کنه
(dấre ta'ajjob mí-kone)		 داریم تعجب می‌کنیم
(dấrim ta'ajjob mí-konim)		 دارین تعجب می‌کنین
(dấrin ta'ajjob mí-konin)		 دارن تعجب می‌کنن
(dấran ta'ajjob mí-konan)
present perfect تعجب کرده‌ام
(ta'ajjob kardám)		 تعجب کرده‌ای
(ta'ajjob kardí)		 تعجب کرده
(ta'ajjob kardé)		 تعجب کرده‌ایم
(ta'ajjob kardím)		 تعجب کرده‌این
(ta'ajjob kardín)		 تعجب کرده‌ان
(ta'ajjob kardán)
past تعجب کردم
(ta'ajjob kárdam)		 تعجب کردی
(ta'ajjob kárdi)		 تعجب کرد
(ta'ajjob kárd)		 تعجب کردیم
(ta'ajjob kárdim)		 تعجب کردین
(ta'ajjob kárdin)		 تعجب کردن
(ta'ajjob kárdan)
past (imperfect) تعجب می‌کردم
(ta'ajjob mí-kardam)		 تعجب می‌کردی
(ta'ajjob mí-kardi)		 تعجب می‌کرد
(ta'ajjob mí-kard)		 تعجب می‌کردیم
(ta'ajjob mí-kardim)		 تعجب می‌کردین
(ta'ajjob mí-kardin)		 تعجب می‌کردن
(ta'ajjob mí-kardan)
past progressive داشتم تعجب می‌کردم
(dấštam ta'ajjob mí-kardam)		 داشتی تعجب می‌کردی
(dấšti ta'ajjob mí-kardi)		 داشت تعجب می‌کرد
(dấšt ta'ajjob mí-kard)		 داشتیم تعجب می‌کردیم
(dấštim ta'ajjob mí-kardim)		 داشتین تعجب می‌کردین
(dấštin ta'ajjob mí-kardin)		 داشتن تعجب می‌کردن
(dấštan ta'ajjob mí-kardan)
pluperfect تعجب کرده بودم
(ta'ajjob kardé búdam)		 تعجب کرده بودی
(ta'ajjob kardé búdi)		 تعجب کرده بود
(ta'ajjob kardé bud)		 تعجب کرده بودیم
(ta'ajjob kardé búdim)		 تعجب کرده بودین
(ta'ajjob kardé búdin)		 تعجب کرده بودن
(ta'ajjob kardé búdan)
subjunctive present تعجب کنم
(ta'ajjob konam)		 تعجب کنی
(ta'ajjob koni)		 تعجب کنه
(ta'ajjob kone)		 تعجب کنیم
(ta'ajjob konim)		 تعجب کنین
(ta'ajjob konin)		 تعجب کنن
(ta'ajjob konan)
past تعجب کرده باشم
(ta'ajjob kardé bấšam)		 تعجب کرده باشی
(ta'ajjob kardé bấši)		 تعجب کرده باشه
(ta'ajjob kardé bấše)		 تعجب کرده باشیم
(ta'ajjob kardé bấšim)		 تعجب کرده باشین
(ta'ajjob kardé bấšin)		 تعجب کرده باشن
(ta'ajjob kardé bấšan)
imperative تعجب کن
(ta'ajjob kon)		 تعجب کنین
(ta'ajjob konin)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.